ఎం.ఎన్.రాయ్ రచనలు



సుప్రసిధ మానవ తత్వవేత్త ఎం.ఎన్.రాయ్ రచనలు కొన్ని ఇప్పుడు వెభ్ సైట్ లో చదవవచ్చు. ఈ లింక్ చూడాండి.

http://www.theradicalhumanist.com/index.php?option=com_radical&controller=literatures&Itemid=61
తెలుగులో ఎం.ఎన్.రాయ్ ప్రధాన రచనలన్నీ నేను అనువదించగా తెలుగు అకాడమి,హైదరాబాద్ లో ప్రచురించింది.కాని అవి అయిపోయాయి. మళ్ళీ అచ్చు వేయవలసి వుంది.
నరిసెట్టి ఇన్నయ్య

రచయిత త్రిపురనేని గోపీచంద్ పరిణామం



త్రిపురనేని గోపీచంద్ పరిణామం
గోపీచంద్ రచయితగా ఆరంభమైన దశలో ఘంటాపధంగా శాస్త్రీయ హేతువాద దృక్పధంతో కలాన్ని నడిపించాడు. 1930లో అలా మొదలెట్టిన త్రిపురనేని గోపీచంద్ ఆంధ్రలో 15 సంవత్సరాల పాటు రచనా రంగంలో ఉర్రూతలూగించాడు.
  
“భగవంతుడు లేడు. సంగంలోని ఈ హెచ్చు తగ్గులు భగవంతుడు సృష్టించాడని చెప్పటం మోసం. నీతి నియమాలు ప్రకృతిలో నియమబద్ధతకు సంబంధించినవే” ఇలా రాసిన గోపీచంద్ తొలి ఆలోచనా స్రవంతికి అది అద్దంపడుతుంది. (పుటలు : సత్యాన్వేషణ. పేజీ- 145,149) అంతటితో ఆగక గోపీచంద్ ఇంకా ముందుకు వెళ్ళి ఇలా రాశాడు. “ఆధ్యాత్మిక నాగరికత అనే మత్తులో పడిఉండటం విదేశీ ప్రభుత్వానికి మంచిది కనుక అదే ప్రోత్సహిస్తుంది”. (ప్రాచ్య పాశ్చాత్య నాగరికత - 1938 ప్రజామిత్ర – పేజీ-70). “ఏ దృక్పధమైనా మానవుడి పరిణామానికి దోహం ఇచ్చేదిగా ఉండాలి. అతని మీద పెద్దనం చెలాయించేదిగా ఉండకూడదు” (పేజీ-171). ఆ గోపీచంద్ రాడికల్ మానవ వాదిగా, తండ్రి త్రిపురనేని రామస్వామి ప్రభావం కింద నాస్తికుడిగా, హేతువాదిగా విజృంభించాడు. ఎమ్.ఎన్. రాయ్ శాస్త్రీయ ఆలోచన వలన మానవ విలువలను పుణికి పుచ్చుకున్నాడు. సినిమాలలో కూడా సంస్కరణ ధోరణులు ప్రవేశ పెట్టాలని గూడవల్లి రాంబ్రహ్మంతో సహకరించాడు.  ఇది 1938 నాటికి మద్రాసులో ఆరంభమైన చైతన్య దశ.
“పదార్థం తనకు తానే పరిణామం చెందుతుంది. ప్రకృతి నియమ బద్ధత గలది” (సత్యాన్వేషణ, పేజీ-145).

త్రిపురనేని గోపీచంద్ రచయితగా రంగప్రవేశం చేసే నాటికి (1930 ప్రాంతంలో) ఉన్నవ లక్ష్మీ నారాయణ మాలపల్లి అప్పుడే వెలుగు చూచింది. త్రిపురనేని రామస్వామి అప్పట్లో జస్టిస్ పార్టీ పాలనా ప్రభావంలో రచనలు చేశారు. ఆయన భావ ఛేదకుడు. గోపీచంద్ అటువంటి వాతావరణంలో శంబుకవథ వ్యాసంతో వచ్చారు. ఆ తరువాత గోపీచంద్ నాటి రాష్ట్ర రాజధాని మద్రాసు వెళ్ళి గూడవల్లి రాంబ్రహ్మం సంస్కరణల ప్రభావంలోకి ప్రవేశించారు. అది కూడా గోపీచంద్ రచనలకు వన్నె తెచ్చింది.

అటువంటి కీలక దశలో రెండో ప్రపంచ ఆరంభ సమయంలో పునర్వికాసోద్యమ కర్త మానవేంద్రనాథ్ రాయ్ తటస్తపడ్డాడు. గోపీచంద్ కు నచ్చిన, ఆయన మెచ్చిన భావ విప్లవ బీజాలు రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీలో చూచాడు. ఆలోగా రాయ్ రచనల ప్రభావంతో కాంగ్రెస్ పార్టీలో పట్టాభిసీతారామయ్య సోషలిజాన్ని వెక్కిరిస్తూ మంచి రచన చేశాడు. దేవుని జీవితం, భార్యలలోనే ఉంది. వంటి రాజకీయ షార్ట్ స్టోరీస్ రాసి ఆకర్షించాడు.
రాజకీయ కథలకు గోపీచంద్ నాంది పలికాడు. శాస్త్రీయ పంధాలో ఆలోచించడం, చరిత్రను సైంటిఫిక్ గా మన దేశంలో రాయాలనడం మొదలైంది. అది రాయ్ మార్గదర్శకత్వం, గోపీ చంద్ కు నచ్చింది. తనూ ఆ మార్గంలో రాశాడు. విమర్శలు గుప్పించాడు. రాయ్ రచనలు తెలుగులోకి అనువదించాడు. మార్క్సిజం అంటే ఏమిటి?, సోషలిస్ట్ ఉద్యమ చరిత్ర అనే చిన్న, పదునైన పుస్తకాలు వెలువరించాడు.

త్రిపురనేని రామస్వామి పెద్దకుమారుడు గోపీచంద్. భావ ఛేదకుడుగా సమాజంలో మలుపులు తిప్పిన రామస్వామి ధోరణి కొంత వరకూ గోపీచంద్ కు పట్టుబడింది. అందులో హిందూ సంస్కరణలు, రామాయణ విమర్శ తొలిదశలో కనిపించాయి.

గుంటూరు ఆంధ్ర క్రిస్టియన్ కళాశాలలో బి.ఎ. చదివిన గోపీచంద్ కు, రామస్వామి (శంబుకవథ) నాటకం నచ్చి, కాలేజీ మాగజైన్ లో వ్యాసం రాశారు. స్వాతంత్ర్య పోరాటం జరుగుతున్న రోజులవి. తెనాలిలో రామస్వామి కొంత వరకు జస్టిస్ పార్టీ ప్రభావంతో వున్నారు. మరో పక్క స్వాతంత్ర్య పోరాటాన్ని సమర్థించాడు. “వీర గంథం తెచ్చినాము, వీరులెవరు తెలుపండి” అనే ప్రేరణాత్మక స్వాతంత్ర గేయాలు జనంలో చొచ్చుకుపోయిన రోజులవి.

ఎ.సి. కాలేజీ నుండి వివాహ జీవితంలో అడుగిడిన గోపీచంద్ న్యాయవాద వృత్తి కోసం లా చదివారు. కాని ఆ వృత్తిలో ఆయన రాణించలేదు. అయితే మద్రాసులో వుండగా గూడవల్లి రాంబ్రహ్మం గారితో పరిచయమైంది. అదొక మలుపు. రాంబ్రహ్మం కృష్ణాజిల్లా నుండి మద్రాసు వచ్చి, ప్రజామిత్ర పత్రిక నడిపారు. సినిమా రంగంలో సంస్కరణ చిత్రాలు తీశారు. మరోపక్క ఎం.ఎన్. రాయ్ ను ఆహ్వానించి, ఆయన వ్యాసాలు, వార్తలు తన పత్రిక ద్వారా జనానికి అందించారు. అప్పుడే గోపీచంద్ కూడా ఎం.ఎన్. రాయ్ ప్రభావం కిందకు వచ్చాడు. ఆయన వ్యాసాలు చదివి, కొన్ని తెలుగులోకి ప్రజామిత్ర ద్వారా అందించారు.
ఆనాడు ఎం.ఎన్. రాయ్ రచనలు పత్రికలు ప్రచురించేవికావు. ఆయన కొత్త విశేషాలు, శాస్త్రీయ పంథా రాజకీయాల్లోకి తెచ్చారు. భారతీయ చరిత్రను వైజ్ఞానిక పంథాలో రాసి, పుక్కిటి పురాణాలు ఆధారాలు లేని గాధలు దూరంగా పెట్టాలన్నాడు. కాంగ్రెస్ పార్టీని అట్టడుగు నుండీ బలోపేతం చేసి, ప్రజలు పాల్గొనేటట్లు చేయాలన్నాడు. దేశానికి పునర్వికాసం అవసరమన్నాడు. స్వాతంత్ర్యం రాకముందే రాజ్యాంగాన్ని ముసాయిదా రూపొందించుకోవాలన్నాడు. ప్రభుత్వం అందరినీ సమానంగా చూస్తూ, మతాల్ని వ్యక్తిగత స్థాయిలో అట్టెపెట్టుకోవాలన్నాడు. రాజకీయాలలో శాస్త్రీయ పంథా సాధ్యమేనన్నాడు. గాంధీని విమర్శించటం, మితవాద కాంగ్రెస్ ను వ్యతిరేకించటం కారణంగా ఎం.ఎన్. రాయ్ ను, ఆయన పెట్టిన పునర్వికాస ఉద్యమాన్ని నాటి మీడియా కూడా ఆదరించలేదు. ఆ భావాల్ని తెలుగులో రాసిన గోపీచంద్ విషయం కూడా అంతే జరిగింది.
ఇదంతా గాంధేయ కాంగ్రెస్ కు కొత్త. యువత, కొందరు మేధావులు రాయ్ ధోరణిని ఆహ్వానించారు. కలకత్తాలో అమృత బజార్ పత్రిక మాత్రమే రాయ్ రచనలు అందించేది.
1937లో ఎం.ఎన్. రాయ్ మద్రాసు వచ్చినప్పుడు గూడవల్లి రాంబ్రహ్మం స్వాగత విందు యిచ్చారు. వి.ఆర్. నార్ల, ఖాసాసుబ్బారావు వంటి వారు నిరసన తెలుపగా, గోపీచంద్, ఆవుల సాంబశివరావు వంటి వారు స్వాగతించారు.
తెనాలిలో ప్లేడర్ గా గోపీచంద్ ఏమంత పేరులోకి రాలేదు. కాని రాడికల్ హ్యూమనిస్ట్ గా ఖ్యాతి ఆర్జించాడు.
ఎం.ఎన్. రాయ్ ఉత్తరోత్తరా తెనాలి వచ్చినప్పుడు త్రిపురనేని రామస్వామి, చలం గార్లతో చర్చా సమావేశం జరిగింది (1941-42). గోపీచంద్, ఆవుల గోపాలకృష్ణ మూర్తి యీ సమావేశ కర్తలు. ఆ తరువాత కొద్ది కాలానికే త్రిపురనేని రామస్వామి చనిపోయారు (1943 జనవరి) గోపీచంద్ పూర్తి స్థాయిలో ఎం.ఎన్. రాయ్ భావ ప్రపంచంలో నిమగ్నమయ్యారు. చాలా లోతుకు వెళ్ళారు.
ఎం.ఎన్. రాయ్ స్థాపించిన రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీకి రాష్ట్ర కార్యదర్శి అయ్యారు. కార్యాచరణలోకి దిగారు. రచనలు విస్తారంగా చేశారు. గోపీచంద్ మిత్రులలో సహచరులలో అబ్బూరి రామకృష్ణారావు, జీవి కృష్ణారావు, ఆవుల గోపాలకృష్ణమూర్తి, కోగంటి రాధాకృష్ణమూర్తి, పాలగుమ్మి పద్మరాజు మొదలైన వారు ఉండేవారు.
గోపీచంద్ ఎదురీత
ఆనాటి గడ్డు రాజకీయ సాంఘిక వాతావరణంలో గోపీచంద్ గట్టిగా నిలిచాడు. ఒకవైపు రచనలు చేస్తూ, మరో పక్క అధ్యయన తరగతులలో పాల్గొంటూ, పార్టీని పటిష్ట పరచాడు.
రెండో ప్రపంచ యుద్ధం మొదట్లో కమ్యూనిస్టులు “సామ్రాజ్య వాదయుద్ధం” అంటూ దానిని వ్యతిరేకించారు. చరిత్ర తెలిసిన ఎం.ఎన్. రాయ్, బి.ఆర్. అంబేద్కర్ లు యుద్ధ స్వభావాన్ని వివరించారు. జర్మనీ, జపాన్, ఇటలీలు కలసిన నేపధ్యంలో చూడాలన్నారు. వారు గెలిస్తే ఫాసిజం, నాజీయిజం మళ్ళీ ప్రపంచాన్ని ఏలుతాయని, ఇండియా మరో 200 ఏళ్ళు పరాయి పాలనలోకి పోతుందన్నారు. యుద్ధంలో ఇంగ్లండ్ గెలిస్తే, యుద్ధానంతరం దేశాన్ని విడిచి వెళ్ళవలసిన పరిస్థితి తప్పని సరిగా వస్తుందన్నారు. కనుక బ్రిటన్ ను యుద్ధంలో సమర్థించాలన్నారు. కమ్యూనిస్టులు దీనిని వ్యతిరేకించి, ఎం.ఎన్. రాయ్ ను తిట్టారు.
అప్పట్లో హిట్లర్ తో సంధి రాయబారం నడిపిన రష్యా నియంత స్టాలిన్, భజనలో కమ్యూనిస్టులు నిమగ్నమయ్యారు. కాని అచిర కాలంలోనే రష్యాపై జర్మనీ దండెత్తడంతో కమ్యూనిస్టులు గుక్క తిప్పుకోలేక పోయారు. సామ్రాజ్యవాదయుద్ధం కాస్తా ప్రజా యుద్ధంగా మారింది. రష్యా ఎలా చెబితే అలా నడచిన కమ్యూనిస్టులు, సొంత ఆలోచన చేయలేక పోయారు. గుడ్డిగా దేశంలో ఎం.ఎన్. రాయ్ ను, వ్యతిరేకించారు.

మరో వైపు కాంగ్రెస్ వారు దూర దృష్టి లేకుండా ప్రవర్తించారు. సుభాష్ చంద్ర బోస్ ఉద్రేకంగా హిట్లర్ ను వెనకేసుకొచ్చాడు. రాయ్ అందులోని లోపాన్ని చూపి హెచ్చరించాడు.
అలాంటప్పుడు ఎం.ఎన్. రాయ్ రాడికల్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ పెట్టారు. శిక్షణ తరగతులు నడిపారు. అంతర్జాతీయ రాజకీయాల విడమరచి చెప్పారు. రచనలు చేసి, మూఢనమ్మకాలకు వ్యతిరేకంగా, శాస్త్రీయ ధోరణి తెచ్చారు. గోపీచంద్ ఆపంధాలో తెలుగులో రచనలు చేశారు.
ఆనాడు బలంగా వున్న సోషలిస్టు ఉద్యమాన్ని పరిశీలించి, చరిత్ర రాసి అందించారు. జయప్రకాశ్ నారాయణ, రాం మనోహర్ లోహియా, మధు లిమాయే, అశోక్ మెహతా, అరుణా అసఫ్ అలీ వంటి వారు ప్రముఖ పాత్ర వహించిన సోషలిస్టు పార్టీ, ఉద్యమ చరిత్రను గోపీచంద్ విశ్లేషించారు.

మరో వైపు గాంధీ అనుచరుడుగా పట్టాభిసీతారామయ్య 1938లో కాంగ్రెస్ అధ్యక్షుడయ్యారు. బోస్ ను ఓడించారు. పట్టాభి  సీతారామయ్య కాంగ్రెస్ పార్టీ చరిత్ర రాశారు. గాంధీకి సన్నిహితుడుగా బందరు నుండి ఇంగ్లీషులో పత్రిక నడిపారు. ఆయనకు వంట బట్టని సోషలిజం గురించి గోపీచంద్ విమర్శనాత్మక రచన చేశారు.

అటు కమ్యూనిస్టులకూ ఇటు కాంగ్రెస్ వారినీ ఎడాపెడా ఎదుర్కొన్ని, విమర్శలు చేస్తూ, వ్యంగ్య రచనలు చేసిన గోపీచంద్ తొలి సారిగా తెలుగులో రాజకీయ కథలు రాశారు. సిద్ధాంతాలను అతి తేలిక భాషలో విడమరచిచెప్పారు. రాడికల్ డెమొక్రటికీ పార్టీ రాష్ట్ర కార్యదర్శిగా మూఢనమ్మకాలను ఎదుర్కొన్నారు. కవితలు, సాహిత్య రంగంలో విశ్వనాధ సత్యనారాయణ వంటి తిరోగమన వాదుల్ని బాగా తిప్పి కొట్టారు.

బెజవాడ నుండి బండి బుచ్చయ్య నడిపిన ‘ములుకోల’ పత్రిక, తెనాలిలో ప్రారంభమైన ‘రాడికల్’ పత్రిక, గూడవల్లి రాంబ్రహ్మం ‘ప్రజామిత్ర’ మాత్రమే గోపీచంద్ రాజకీయ రచనలు ప్రచురించేవి.  దిన పత్రికలు ఆంధ్రప్రభ, ఆంధ్రపత్రిక, మిగిలిన పత్రికలు కృష్ణా పత్రిక వంటివి గోపీ చంద్ రాడికల్ విమర్శలు ప్రచురించేవిగావు. ఆ మాట కొస్తే వార్తలు సైతం వేసేవి కావు.
1942లో ప్రజామిత్ర ఆగింది. 1943 జనవరిలోనే త్రిపురనేని రామస్వామి చనిపోయారు. ఆయన తుది వరకూ పురాణాల్ని, ఛాందసాల్ని, మూఢనమ్మకాల్ని ఎదుర్కొంటూ పోయారు. రాను రాను కులతత్వం పై ధ్వజం ఎత్తి, తన పేరులో ‘చౌదరి’ కూడా చివరలో తొలిగించుకున్నారు. కాని ఆయన 50 సంవత్సరాలకే చనిపోయారు. ఆయన భావ ప్రభావం మాత్రం గోపీచంద్ పై ముద్ర వేసింది. ఆ తరువాత ఎం.ఎన్. రాయ్ రావడంతో గోపీచంద్ భావ పరిణితి బాగా విస్తరించి, ఆలోచనా పరిధిలోతు పాతుల్ని చవిచూచింది. శాస్త్రీయ పంథా అంటే ఏమిటో గోపీచంద్ గ్రహించారు.
పీఠాధిపతి
తెనాలిలో గోపీచంద్ సూతాశ్రమంలో ఒక ఆకర్షణీయ వ్యక్తి అయ్యారు. ఆయన చుట్టూ రచయితలు, కవులు, కళాకారులు, ఎందరో కొలువు తీర్చేవారు.  గోపీచంద్ తెనాలిలో పీఠాధిపతి అయ్యారు. ఇది 1945 వరకూ సాగింది. ఈలోగా రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీ మేధావులలో కొందరిని ఆకట్టుకున్నది. కొందరు రచయితలు పదునైన పుస్తకాలు వెలువరించారు. వారిలో కోగంటి రాధా కృష్ణమూర్తి, పి.వి. సుబ్బారావు వంటి వారి రచనలకు గోపీచంద్ పీఠికలు రాశారు.
గోపీచంద్ స్థానంలో గుత్తి కొండ నరహరి రాష్ట్ర రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీ కార్యదర్శి అయ్యారు. తెనాలిలో ఆనాడు ఆవుల గోపాలకృష్ణమూర్తి రాడికల్ హ్యూమనిస్ట్ గా, ఎం.ఎన్. రాయ్ అనుచరుడుగా చాలా ప్రాముఖ్యత వహించాడు. ఆయన వ్యాసోపన్యాసకుడు. అడ్వకేట్ అనువాదాలు కొన్ని చేసి రాయ్ భావ ప్రచారం గావించాడు. ఎం.ఎన్. రాయ్ ను త్రిపురనేని రామస్వామికి, చలానికి పరిచయం చేసిన కీలక వ్యక్తి, ఆయన చుట్టూ ఎందరో యువకులు, కవులు, గాయకులు, కళాకారులు, విద్యార్థులు వుండేవారు. ఆ కర్షణీయమైన ఉప న్యాసాలు, పదునైన ఘాటైన విమర్శలు ఎజికె బలం.

గోపీచంద్ కు యిదంతా యిష్టం వుండేది కాదు. తన పీఠాధిపత్యానికి ఎదురుండరాదని ఆయన అభిమతం. కాని ఎజికె ఆకర్షణముందు గోపీచంద్ పనికిరాలేదు. చివరకు గోపీచంద్ తమ్ముడు గోకుల్ చంద్ కూడా ఎజికె అంటే విపరీత అభిమానం చూపేవాడు. ఎందరో రచయితలు తమ పుస్తకాలకు ఎజికె చేత పీఠికలు రాయించుకున్నారు. ఎజికె అంటే గోపీచంద్ కొంత బెరుకుగా వుండేవాడు. ఎదుటబడి ధైర్యంగా మాట్లాడే వాడు కాదు.
అఖిలభారత రాడికల్ హ్యూమనిస్ట కాంప్ లలో సైతం ఎం.ఎన్. రాయ్ ను ఎదుర్కొగలిగిన ఎజికె తన పీఠాధిపత్యానికి ముప్పు అని గోపీచంద్ భావించాడు.
సినిమారంగంలో

గోపీచంద్ మద్రాసులో గూడవల్లి రాంబ్రహ్మం గారి పరిచయంలో సినిమా రంగ ప్రవేశం చేశారు. రైతుబిడ్డ సినిమాకు సంభాషణలు రాశారు. ఇది 1937 నాటి విషయం. ఆ తరువాత రాజకీయాల్లో వున్నారు. గనుక, సినిమాకు సెలవు బెట్టారు. తెనాలిలో ప్లీడర్ గానూ, రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీ కార్యదర్శిగానూ వుంటూ, 1946 నాటికి వాటికీ స్వస్తి పలికారు. మళ్ళీ సినిరంగంలో ప్రవేశించడానికి మద్రాసు వెళ్ళారు. అదొక పెద్ద మలుపు.
గోపీచంద్ సినీరంగంలో అన్ని పాత్రలు నిర్వహించారు. అంటే డైరెక్టర్, ప్రొడ్యూసర్, సంభాషణలు యిలా వివిధ కోణాలు చూశారు. సినీరంగం భిన్నలోకానికి చెందినది. అక్కడ తళుకు బెళుకులూ, ఆకర్షణలు, రామణీయకతలు, కష్ట నష్టాలు, రసవత్తర రమ్యతలు అన్నీ గోపీచంద్ ను చుట్టుముట్టాయి. డబ్బు రాలేదు. శృంగార సుడిగుండాలు సరేసరి. ‘లక్ష్మమ్మ’ సినిమాతో గోపీచంద్ సాధారణ జీవితం గడపడం కష్టమైంది. మద్రాసులో సినీ కళాపోషణ రామణీయకతల నుండి గోపీచంద్ ను బయటపడేయడానికే ఆయన్ను పాండిచేరి అరవిందాశ్రమం తీసుకెళ్ళానని ఆచంట జానకీ రాం నాకు చెప్పారు. సంజీవ్ దేవే ఇంట్లో తుమ్మపూడిలో కలసినప్పుడు యిది జరిగింది. అంతటితో కొన్నాళ్ళు అరవిందుడి ఆధ్యాత్మిక అయోమయంలో పడిపోయాడు. దానిని సమర్థించడానికి పూనుకున్నాడు. కాని బ్రతుకు దెరువు ఆధ్యాత్మికతలో కష్టం, సంసారం యీదాలిగదా. కనుక కర్నూలులో రాష్ట్ర ప్రభుత్వ సమాచార శాఖ డైరెక్టర్ గా చేరారు. ఆ తరువాత కేంద్ర ప్రభుత్వంలో ఆకాశవాణి ఉద్యోగిగా హైదరాబాద్ లో వున్నారు.
వయస్సు వచ్చేకొద్దీ కొందరు మెదడుకు పదను పెడతారు. ఎదుగుతారు. బెర్ట్రాండ్ రస్సెల్ అందుకు ఆదర్శం. మనమధ్యలో నార్ల వెంకటేశ్వరరావు ఉదాహరణ. గోపీచంద్ అందుకు భిన్నంగా మానవ హేతువాదం నుండి ఆధ్యాత్మిక అంధ విశ్వాసంలోకి దిగజారి పోయాడు. అది సమర్థించుకోడానికి రాతలు చేబట్టాడు. పాత జ్ఞాపకాలు, అనుభవాలు యితివృత్యాలుగా తీసుకొని, తన రచనా పాటవంతో, సమర్థించుకున్నాడు. అలా వెలువడిన వాటిలోనే పండిత పరమేశ్వర శాస్త్రి వీలునామా, మెరుపులు మరకలు పేర్కొనవచ్చు.
తెనాలిలో తన సహచరులుగా రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీలో వున్న వారిని, తన తండ్రిని, తనను పాత్రలుగా చిత్రించి రాసిన పుస్తకమే పండిత పరమేశ్వర శాస్త్రి. అదంతా అరవింద పూర్ణయోగం చేబట్టిన కారణంగా, దానిని వెనకేసుకొచ్చే ప్రయత్నంలో భాగంగా రాసిందే. దానికి తోడు తన పీఠాధిపత్యం ఆరు పువ్వులు మూడు కాయలుగా తెనాలిలో వెలగకపోడానికి అడ్డొచ్చిన వారిని దుష్ట పాత్రలుగా పెట్టారు. జి.వి. కృష్ణారావు, ఆలూరి బైరాగి, కోగఁటి రాధాకృష్ణమూర్తి, ఆవుల గోపాలకృష్ణమూర్తి ప్రభృతులు పాత్రలు కాగా, తనను ఉత్తమ వున్నత ఆదర్శపాత్రగా మర్దించుకున్నాడు.
ఆద్యాత్మిక వాదిగా గోపీచంద్ లో రాగ ద్వేషాలు రోజు రోజుకూ పెరిగిపోగా తన సహచర్యులపై మరొక నవల మెరుపులు మరకలు రాశాడు. రేడియో కేంద్రంలో పాత్రలు ఎందుకు మౌనం వహిస్తాయి? ఆ నవలకు దీటుగా మళ్ళీ నవలలు వెలువరించి, బాగా తిప్పికొట్టారు.
అలా దిగజారుతూ పోయిన గోపీచంద్ చివరి దశలో సాయిబాబా భక్తుడుగావడం పరాకాష్ఠ. ఆలోచన చచ్చిపోయిన దశ అది.
తత్వవేత్తలు
గోపీచంద్ ప్రతి భావంతుడైన తెలుగు రచయిత. బాగా చదివాడు. బాగా చదివించగలడు. అటువంటి గొప్ప తనం అతని తత్వవేత్తలు రచనలో చూడవచ్చు.  గోపీచంద్ తాత్మిక విద్యార్థికాదు. బి.ఏ చదివి, లా ప్రాక్టీసు చేసిన వ్యక్తి. సొంతగా తత్వశాస్త్రాలు చదివాడు. అంత వరకూ బాగానే వుంది. చివరి దశలో అరవింద్ ఆధ్యాత్మిక పులుముడు సుడిగుండంలో పడి కొట్టుమిట్టాడాడు. దానిని సమర్థించడానికి తత్వవేత్తలు లో ప్రయత్నించడం దారుణం.
ఇక అరవిందో ఒక కల్ట్ శాఖాధిపతి. నమ్మకాలు ప్రచారం చేసిన వ్యక్తి. ఆయన చెప్పే అడ్డదిడ్డమైన పూర్ణయోగం, క్రమం అన్నీ మూఢనమ్మకాలే. వీటిని తెగబలిసిన భాషలో యిమిడ్చాడు. కాని తత్వం ఏదీ లేదు. అందుకే తాత్వికులలో ఆయన యిమడడు. అయితే గోపీచంద్ అరవిందో భక్తుడుగా ఆయన్ని సమర్థిస్తూ పుస్తకాన్ని ముగించాడు.
గోపీచంద్ సన్నిహితులు ఆయనవలె, రాడికల్ డెమొక్రటిక్ పార్టీలో ఆ తరువాత మానవ వాద ఉద్యమంలో కృషి చేసిన వారు రావిపూడి వెంకటాద్రి. అలాగే ఎన్.వి. బ్రహ్మం వారిరువురూ వివిధ సందర్భాలలో గోపీచంద్ ను మద్రాసులో హైదరాబాద్ లో కలిశారు.
పండిత పరమేశ్వర శాస్త్రి వీలునామాలో పాత్రల్ని గురించి, తెనాలిలో కొందరిని దృష్టిలో పెట్టుకొని రాసిన తీరు గురించి ప్రశ్నించారు. గోపీచంద్ దాటేశారు. ఎన్.వి. బ్రహ్మం పట్టు విడవక, ఆవుల గోపాలకృష్ణమూర్తి గురించి నవలలో రాసింది  విఫలమైందని కూడా ఎత్తి పొడిచారు. గోపీచంద్ తప్పించుకోడానికే ప్రయత్నించారు. అంతకు మించి ఆయన బయట పడలేక పోడానికి కారణం ఆయన గిల్టీ మనస్తత్వమే. బాపు చేత వేయించిన ముఖ చిత్రంలో ఎ.జి.కె, జి.వి.కె, రామస్వామి, గోపీచంద్ పోలికలు వున్నాయి.

ఆద్యాత్మిక వాదానికి, హేతువాదానికి సమన్వయం చేయటానికి గోపీచంద్ రచనలు ఉద్దేశించాయని కొందరు సందర్ధించబోవటం అపహాస్యమైన విషయం. ఆధ్యాత్మిక వాదంలో ఆలోచన తాకట్టు పడుతుంది. అందులో మనిషి పెరగడు. హేతువాతం అనంతం. నిరంతర శాస్త్రీయ దృక్పదంతో సాగిపోతూ కొత్త విషయాలను స్వీకరిస్తూ తమ పాత విషయాలను సరిదిద్దుకుంటూ పోతుంటుంది. ఇది అభ్యుదయ విధానం. ఇలాంటిది ఆధ్యాత్మికతలో ఉండదు.

ఇలా సాగిపోయిన గోపీచంద్ 1950 వరకు ఆ ధోరణిని కొనసాగించగలిగాడు. అయితే 1946 నుండి కొంత ఆలోచన, ఆచరణ మార్పుకు గురైంది. రాడికల్ డెమోక్రటిక్ పార్టీ కార్యదర్శిగా మానేసి, అసమర్థుని జీవయాత్ర రచన (ఇది ఆలూరి భైరాగి కవిని ఉద్దేశించినది అనే అభిప్రాయం లేకపోలేదు) అనంతరం రాజకీయాలకు స్వస్తి పలికి, కొంత ధనాపేక్షతో సినిమాలకు కథలు, దర్శకత్వం, ప్రొడక్షన్ చేయాలని మద్రాసు వెళ్ళారు. అయితే ఆయన అనుకున్నట్లుగా ఆ రంగంలో రాణించలేకపోయారు. చాలా ఆటుపోట్లకు గురయ్యారు. ఆర్థిక ఇబ్బందులు ఎదురయ్యాయి. అప్పుడు కుటుంబ వత్తిడుల కారణంగా, కొందరు మిత్రుల ప్రోత్సాహంతో పాండిచెర్రిలోనీ అరవింద ఆశ్రమానికి వెళ్ళారు. అప్పటి నుండి సొంత ఆలోచన లేదు. తాకట్టు మనస్తత్వంతో ప్రశ్నించకుండా గుడ్డిగా అనుసరించే విధానంలో పడిపోయారు. అదే అరవిందుడి పూర్ణయోగ విధానం. తరువాత ప్రచారకుడిగా మారిపోయాడు. అవే ఆయన రచనలలోనూ తొంగి చూశాయి. కొన్నాళ్ళు రాష్ట్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగిగా మరి కొన్నాళ్ళు కేంద్ర ప్రభుత్వ ఉద్యోగిగా ఉంటూ రచనలు కొనసాగించారు. వాటిలో మొదటి పలుకు, వివేచనా, లోతైన పరిశీలన విడనాడాడు. రాగద్వేషాలు బాగా ప్రవేశపెట్టి తనకు కోపతాపాలున్న వ్యక్తులను పాత్రలుగా పెట్టి రచనలు చేశారు. అలా చేసిన వాటిలో మెరుపులు మరకలు అనే నవల ఒకటి కాగా, పండిత పరమేశ్వరరశాస్త్ర వీలునామా అరవిందో ఆలోచన ప్రచారానికి పరాకాష్టను అందుకున్నది. అందులో పాత్రలన్నీ ఇంచుమించు తెనాలిలో ఆయన సన్నిహితులకు, తన తండ్రికి, తనకు సంబంధించినవే.
తత్వవేత్తలు రెండు భాగాలుగా మార్క్స్ తో మొదలెట్టి అనిబిసెంట్ తో ముగించాడు. అరవిందో తో ముక్తాయింపు పలికాడు. ఇంగ్లీషులో విల్ డ్యురాంట్ రాసిన దిస్టోరీ ఆఫ్ ఫిలాసఫి ప్రధాన ఆధారం చేసుకున్నాడని, దీనితొలి ప్రచురణ కర్త, బొందలపాటి శివరామకృష్ణ సదుద్దేశ్యంతోనే నాతో చెప్పారు. ఎవరైనా సరే ఆధార గ్రంధాల స్వీకరించక తప్పదు. గొప్ప తత్వవేత్తలు-బెర్ట్రాండ్ రస్సెల్, దాస్ గుప్త, ఎం.ఎన్. రాయ్ వంటి వారు తమ రచనలకు ఆధారాలు చూపి, తరువాత తమసొంత అభిప్రాయాలు చెప్పారు. గోపీచంద్ తత్వవేత్తలలో అలాంటి చిత్త శుద్ధిలోపించింది. ఎలాంటి ఆధారాలు లేకుండా రాసినట్లున్నది.

చాలామంది తత్వవేత్తల గురించి అతి సులభశైలిలో చెప్పారు. అది హర్షించదగింది. అయితే గోపీచంద్ కు ఏది తత్వశాస్త్రం,  ఏది కాదు అనే విచక్షణ లేదు. అందుకు తగిన అకడమిక్ జ్ఞానం, క్రమశిక్షణ లేదుగనుక యీ దోషం వచ్చింది.

రష్యాలో బయలుదేరిన ఒక మూఢనమ్మకాల మాత బ్లా వెస్కీ చెప్పిన అంశాలే దివ్య జ్ఞాన సమాజం అయింది. ఆమె భక్తురాలుగా అనిబిసెంట్ చివరలో ఇండియా వచ్చి ఆ ప్రచారం చేసింది. కథలు అల్లింది. అలాంటి ఆమెను తత్వవేత్తలలో చేర్చడం తత్వశాస్త్రానికి అవమానం.
ఆర్య సమాజం హిందూ మతానికి సంస్కరణ వాదంగా బయలుదేరి కొంత వరకు వ్యాపించి, ఆగిపోయింది. దీనికి వేదాలు ప్రమాణ గ్రంథం. అది తప్ప మిగిలినవి పక్కన బెట్టాలన్నారు. దానిలో భాగంగా అనేక సంస్కరణలు అమలు పరచడంలో దయానంద సరస్వతి కృషి చేశారు. వివాహ పద్ధతి కూడా ఒకటి వున్నది. అయితే వీరికి తత్త్వ శాస్త్రం ఏదీ లేదు. కాని గోపీచంద్ వీరిని చేర్చడం అసంబద్ధం.
ఇక చివర చివరకు పేరా సైకాలజీ పేరిట అతీంద్రియ శక్తుల విషయాలు ప్రచారంలోకి తెచ్చిన డా. జె.బి. రైన్ ప్రభావంలోకి కూరుకుపోయాడు. చైతన్యం కాని మరి కొన్ని స్థాయిలున్నాయని, మహర్షులు ఆ స్థాయికి చేరుకున్నారని వారి అనుభవాలే వేదాలని రాశాడు. అంతేకాక వేదాలను ప్రశ్నించటానికి వీలు లేదంటే తప్పులేదని కూడా గోపీచంద్ అన్నాడంటే, అతని ఆధ్యాత్మిక ధోరణి ఏ స్థాయికి తీసుకు వెళ్ళిందో అర్థం చేసుకోవచ్చు. మనం కింది స్థాయిలో ఉన్నామని, మహర్షులు పై స్థాయిలో ఉన్నారని కనుక వారిని ప్రశ్నించరాదని గోపీచంద్ నమ్మాడు.
ఉత్తరోత్తరా జె.బి. రైన్ వంటి వారి పేరా సైకాలజీ అశాస్త్రీయమని, స్పష్టంగా రుజువైంది. ఆయన అమెరికా యూనివర్సిటీలో దుకాణం మూసివేసి తాను చేసిన పనికి క్షమాపణ కూడా చెప్పుకున్నాడు. అప్పటికి గోపీచంద్ లేడు. మొత్తం మీద శాస్త్రీయ ఆలోచనకు దూరమైంతర్వాత గోపీచంద్ సొంత ఆలోచన అంటూ చేయలేదని స్పష్టమైంది. “దారి తప్పిన మానవుడు” అనే వి.ఎస్. రమాదేవి నవలలో గోపీచంద్ పాత్ర కనిపిస్తున్నదని పరిశీలకులు అంటారు. ఇది పరిశోధన చేయవలసిన అంశం
.
(గోపీచంద్ శత జయంతి (1910-2010) సందర్భంగా ఆయన రచనలు సాధ్యమైనన్ని కూర్చి, 10 సంపుటలుగా, కమిటీ వెలువరించింది. ఇవి విజయవాడలోని అలకనంద ప్రచురణల వారందించారు. చలసాని ప్రసాద్, కృష్ణాబాయి కూర్పు చేసి, చిన్న పరిచయ పీఠిక రాశారు. అయితే 1937 నుండి 1945 వరకు ఎం.ఎన్. రాయ్, మానవ వాద ప్రభావంలో గోపీచంద్ రాజకీయ రచనలు, విమర్శలు అనువాదాలు యీ సంపుటాలలో లేవు. మార్క్సిజం అంటే ఏమిటి? సోషలిస్ట్ ఉద్యమ చరిత్ర అనేవి లభించలేదని అన్నారు. ఈ వ్యాసంలో ఉదహరించిన విషయాలు, చూపిన పేజీలు ఈ సంపుటాలలోనివే).
-         ఎన్. ఇన్నయ్య

క్రిస్టోఫర్ హిచిన్స్ మరణం


క్రిస్టోఫర్ హిచిన్స్                            Presenting Telugu translation of God is not great to him in Washington DC

గొప్ప రచయిత, మానవవాది,జర్నలిస్ట్,రచయిత,హిచిన్స్ క్రిస్టోఫర్ 2011 డిసెంబర్ 15 న చనిపోవడం సెక్యులర్ లోకానికి చాలా లోటు. ఆయన రచన గాడ్ ఈజ్ నాట్ గ్రేట్ ను నేను తెలుగులోకి అనువదించి, ఆయన అనుమతితో ప్రచురించి ,2010లో వాషింగ్ టన్ శాస్త్రీయ పరిశీలన వారి సభలో ఆయనకు బహూకరించాను. తొలుత 2008లో ప్రపంచ నాస్తిక సభలో కలసి చాలాసేపు ముచ్చటించాను .మార్గరెట్ డౌనీ  ఏర్పరిచిన ఆ సభసందర్భంగా నాతో తన భారత పర్యటన అనుభవాలు చెప్పి మరోసారి రావాలని వుందన్నారు. చాల శక్తివంతమైన రచయిత.



స్వాతంత్ర పోరాట రైతు యోధుడు


కన్నెగంటి జగ్గయ్య (1900-1970)
చొక్కా ధరించకుండా తెనాలి లో కర్ర పట్టుకొని తిరుగుతూ కనిపించె కన్నెగంటి జగ్గయ్య రైతులకొరకు జీవితమంతా పోరాడాడు. పిచ్చయ్య ,హనుమాయమ్మ  సంతానంగా ఇతానగర్ లో 1900 లో పుట్టాడు .1920లో సీతారామమ్మను వివాహమాడాడు.
1926లో తెనాలిలో త్రిపురనేని రామస్వామితో పరిచయం కాగా, ఆయన అభిమానిగా జీవితమంతా వున్నాడు.
1930లో ఉప్పు సత్యాగ్రహంలో అరెస్ట్ కాగా రాయవెల్లూరులొ జైల్ జీవిథం గడిపి ,అహారం సరిగాలేనందుకు అధికారులపై పోరాడాడు.
1932లో కరాచిలో జరిగిన కాంగ్రెస్స్ సభలకు వెళ్ళాడు.
1943లో రామస్వామి చనిపోగా, ఆయన సూతాశ్  రమం కాపాదుతూ వున్నాడు.
ఆవుల గోపాల క్రిష్న మూర్తి అభిమానిగా మానవ వాద వుద్యమానికి సహకరించాడు.
శిస్తుల విషయంలో రైతులకు అన్యాయం జరిగినప్పుదు అధికారులపై తిరుగుబాటు చేశాడు. ఢైర్యశాలిగా బ్రతికాడు
I had the opportunity to meet him several times and had friendly exchange of views..
Innaiah Narisetti

 కొద్దిపాటి రచనలు కూడా చేశాడు.


స్వాతంత్ర పోరాట రైతు యోధుడు


కన్నెగంటి జగ్గయ్య (1900-1970)

చొక్కా ధరించకుండా తెనాలి లో కర్ర పట్టుకొని తిరుగుతూ కనిపించె కన్నెగంటి జగ్గయ్య రైతులకొరకు జీవితమంతా పోరాడాడు. పిచ్చయ్య ,హనుమాయమ్మ  సంతానంగా ఇతానగర్ లో 1900 లో పుట్టాడు .1920లో సీతారామమ్మను వివాహమాడాడు.
1926లో తెనాలిలో త్రిపురనేని రామస్వామితో పరిచయం కాగా, ఆయన అభిమానిగా జీవితమంతా వున్నాడు.
1930లో ఉప్పు సత్యాగ్రహంలో అరెస్ట్ కాగా రాయవెల్లూరులొ జైల్ జీవిథం గడిపి ,అహారం సరిగాలేనందుకు అధికారులపై పోరాడాడు.
1932లో కరాచిలో జరిగిన కాంగ్రెస్స్ సభలకు వెల్లాడు.
1943లో రామస్వామి చనిపోగా, ఆయన సూతాస్రమం కాపాదుతూ వున్నాడు.
ఆవుల గోపాల క్రిష్న మూర్తి అభిమానిగా మానవ వాద వుద్యమానికి సహకరించాడు.
శిస్తుల విషయంలో రైతులకు అన్యాయం జరిగినప్పుదు అధికారులపై తిరుగుబాటు చేశాడు. ఢైర్యశాలిగా బ్రతికాడు.
Innaiah Narisetti

కొద్దిపాటి రచనలు కూడా చేశాడు.

మానవ వాది కోగంటి సుబ్రమణ్యం 1912-78


 .మానవ వాది కోగంటి సుబ్రమణ్యం  1912-78


కూచిపూడి గ్రామములో సాధారణ రైతు కుటుంబంలో పుట్టిన కోగంటి సుబ్రహ్మణ్యం 1940 ప్రంతాలలో ఎం.ఎన్.రాయ్ భావాల ప్రభావం లో పని చేశారు. పాఠ శాల విద్యకు పరిమితమైనా సొంతగా చదివి భావపరిణితి చెందారు. కూచిపూడి గ్రామము ఆనాడు జి.వి.క్రి ష్నారావు , కోగంటి రాధాక్రి ష్న మూర్తి వంటి వారితో పేరు గాంచింది. వెసవి పాఠశాలలు నిర్వహించారు. అందులో సుబ్రమణ్యం ప్రధాన పాత్ర వహించారు.
1950 తరువాత , ఎం.ఎన్.రాయ్ (1887-1954) తరువాత రాడికల్ హూమనిస్ట్ వుద్యమం బాగా తెనాలిలో పనిచేసింది .అందులో సుబ్రహ్మణ్యం ఎంతో క్రిషి జరిపారు.
రాడికల్ హూమనిస్త్ తెలుగు పక్ష పత్రికకు ఎడిటర్ గా వుంటూ ,అనేక ఆర్ధిక ఇబ్బందులు ఎదుర్కొన్నారు. ఎం.ఎన్.వ్యాసాలు కొన్ని అనువదించారు.
1964-70 లో కూచ్జిపూడి గ్రామానికి సర్పంచ్ గా చాలా పనిచేశారు.
తరువాత ఖమ్మం వలస వెళ్ళి కొన్నాళ్ళు వున్నారు. 1970లో చనిపోయారు. ఆయన హూమనిస్ట్ హీరొ.

Innaiah Narisetti

బైబిల్, ఖురాన్, గీత శాస్త్రీయమా?




మాది శాస్త్రీయం (సైంటిఫిక్) అని యిటీవల ప్రతి మతం అంటున్నది. పవిత్ర గ్రంథాలు మతాలకు మూలంగదా! అవీ సైంటిఫిక్ అంటున్నారు. బాబాలు, మాతలు చేసే అద్భుతాలు, యోగ ఒకటేమిటి! అన్నీ సైంటిఫిక్ పరిధిలోకి తీసుకువస్తున్నారు.
ఎందుకని?
సైంటిఫిక్ అంటే గౌరవం. తిరుగులేని వాదనగా జనం అంగీకరిస్తారని ఒప్పుకుంటున్నారు. ఇంకా రాను, రాను, జ్యోతిష్యం, వాస్తు, ముహూర్తాలు, చిట్కా వైద్యాలు సైంటిఫిక్ అంటున్నారు. ఆచారాలు, క్రతువులు, వ్రతాలు, నోములు, ఏదైనాసరే సైంటిఫిక్ అంటే చాలు – పాతతరం, కొత్త తరం అందరూ ఆమోదిస్తారనుకుంటున్నారు.
ఇది గొప్ప పరిణామం. ప్రతిదీ శాస్త్రీయం. (సైంటిఫిక్) పరిధిలోకి రాగలిగితే, అంతకంటే ఆహ్వానించదగింది మరొకటి లేదు.
వైద్యం, సాంకేతికం టెక్నాలజి, కంప్యూటర్ పరిజ్ఞానం, యివన్నీ శాస్త్రీయ పరిధిలోనివే. అలాగే భిన్న రంగాలలో విభిన్న శాస్త్రాలు, అభ్యసించి, వుద్యోగాలు సంపాదించి, వృత్తి నిపుణులుగా రాణించడానికి శాస్త్రీయ పద్ధతే కారణం.
అదే క్రమం మతాలకు, విశ్వాసాలకు, నమ్మకాలకు విస్తరించి, శాస్త్రీయ పద్ధతిని అంగీకరించడం పెద్ద మార్పు.
అయితే ఒక విషయం మరచిపోరాదు.
శాస్త్రీయ పద్ధతికి కీలకమైన అంశం – రుజువులు, ఆధారాలు అవి ఎప్పటికప్పుడు అన్వయిస్తూ పోతారు. వాటికి నిలిస్తేనే  శాస్త్ర ప్రమాణంలోకి తీసుకుంటారు. ఇది సైన్స్ లో అన్ని విభాగాలకు చెందుతుంది. ఫిజిక్స్, ఖగోళం, భూగర్భం, వైద్యం, ఇంజనీరింగ్, విద్యుత్ యిలా ఏదైనా సరే శాస్త్రీయ పద్ధతి ప్రకారం సాగిపోతుంటాయి.
శాస్త్రీయ పద్ధతిలో శాశ్వతంగా స్థిరంగా మార్పులేని, ఎదురులేని విషయం అంటూ వుండదు. మార్పు నిత్యం, సత్యం. మార్పులకు అనుగుణంగా సిద్ధాంతాన్ని, అన్వయాన్ని మార్చుకుంటూ సాగుతారు. ఒక సైంటిస్ట్ చెప్పినది ప్రమాణంగా తీసుకోరు. అతను ఎంత గొప్పవాడైనా సరే. ఐన్ స్టీన్ కావచ్చు. హరగోవింద ఖురాన్ కావచ్చు. న్యూటన్ కావచ్చు. వారు సైతం సైంటిఫిక్ పద్ధతికి అనుగుణంగా రుజువుకు నిలవాల్సిందే.  మార్పులు అంగీకరించాల్సిందే. అందుకే సైన్స్ లో, సాంకేతికంలో ఎప్పుడూ మార్పులు చూస్తాం. పాతవాటికి జతచేసి కొత్తవాటిని యిమిడ్చి సరిదిద్దుతారు. అదే శాస్త్రీయ పద్ధతిలో విశేషం. దీనినే శాస్త్రీయ పురోగమనం అంటారు. 18వ శతాబ్దం నుండి 19కి, ఆ తరువాత 20వ శతాబ్దానికి, ఏ రంగంలో చూచినా మార్పులు చేర్పులు కనిపిస్తాయి. అది శాస్త్రీయ పురోగమనం.
తప్పులు దిద్దుకోవడం, దోషాలు సవరిస్తూ సాగడం, శాస్త్రీయ పద్ధతి విశిష్ట లక్షణం. అదే పురోగమనానికి తోడ్పడుతుంది.
కనుక శాస్త్రీయ పద్ధతి, మతాలు, పవిత్ర గ్రంథాలు, బాబాలు, మాతలు, ఒప్పుకుంటే చాలా సంతోషం.
బైబిల్, ఖురాన్, వేదాలు, జిందావిస్తా, యిలాంటి మత పవిత్ర గ్రంథాలు తిరుగులేని, మార్పులేని, పరమసత్యాలు చెప్పాయంటారు. వాటికి శాస్త్ర్రీయ పద్ధతి అన్వయిస్తారా? అది జరిగితే సంతోషం. ప్రవక్తలు, దేవుళ్లు, బాబాలు, మాతలు చెప్పిందాన్ని ప్రశ్నిస్తే, సమాధానం చెప్పాలేగాని, చంపకూడదు. హింసకు పూనుకోరాదు.
అంతేగాదు. మా మతం, మా దేవుడిని అంగీకరించని వారు మ్లేచ్ఛులని, పాషండులని, కాఫిర్లని, హేథన్స్ అని అనరు. వెలివేయడం వుండదు. శాస్త్రీయం అని చెప్పుకునేవారు యీ విషయాలు గ్రహిస్తే గొప్ప విశేషం. ఆహ్వానించాలి. అది మానవ సౌభాగ్యానికి ఉపకరిస్తుంది.
కొత్త కారుకు, పూజ చేయించాలని దానికి మతాచారం చెబితే, పురోహితుడికి గిట్టుబాటు కావచ్చు. అలాగే ముహూర్తాలకు, వ్రతాలకు, పరికిణీ పండగలకు మంత్రాలతో పురోహితులు క్రతువులు చేయిస్తే చేయించవచ్చు. పిండ ప్రదానం, సంవత్సరికాలు సరేసరి. వాటి వెనక శాస్త్రీయత, సైన్స్ వున్నదంటే, ప్రశ్న వస్తుంది. అది మూఢనమ్మకం, మా పూర్వీకులు అంటే అది వేరు. దానికి నేటి సైన్స్ జోడించబోతే, చిక్కు వస్తుంది. శాస్త్రీయ పద్ధతి అంటే ఏమిటో, అందుకే వివరించవలసి వచ్చింది.
అమెరికా వెళ్ళినా ఆస్ట్రేలియాలో అడుగు పెట్టినా ఇంగ్లండ్ ఉద్యోగం చేస్తున్నా, “మన కులం, మన గోత్రం, మన వంశం, మన అంటరానితనం, మన హెచ్చు తగ్గులు వెంట తేవడం మన మూర్ఖత్వం. అందులో శాస్త్రీయత లేదు. పుట్టెడాముదంలో మునిగినా అంటేదే అంటుతుందన్నట్లు, శాస్త్రీయ పరిజ్ఞానం మన దురాచారాన్ని మార్చలేకపోయిందనుకోవాలి.”
కాని మనం మారే అవకాశం వుంది. ముఖ్యంగా మన కుల, మత నమ్మకాలను పిల్లలకు అంటగట్టకపోతే, ముందు తరాలకు చాలా తోడ్పడినట్లు, అదేమంత సులభం కాదు. కాని ప్రయత్నం ఎక్కడో ఒక చోట ప్రారంభం కావాలి గదా.

Innaiah Narisetti

డా.కనుపర్తి విజయ రచనలు-Review

చదవండి; చదివించండి :


రచయిత్రి : డా. కనుపర్తి విజయబక్ష్

రచనలు :

1. ఆమె చెప్పిన కథ – (69 కథలు)

2. ఆకాశంలో సగం మాది, అవకాశాల్లో చోటేది? (వ్యాసాలు)

3. సుకన్య (నవల)

4. సాహిత్య సౌరభం (వ్యాసాలు)



------



1. ఆమె చెప్పిన కథ



డా. కనుపర్తి విజయబక్ష్ రచనలన్నీ సామాజిక స్పృహతో చేసినవే. ముఖ్యంగా స్త్రీల సమస్యలు, వారెదుర్కొంటున్న అసమానతలు అవస్థలు ఆమె రచనల నిండా చోటు చేసుకున్నాయి. ఆమె చెప్పిన డా.ఆలూరి విజయలక్ష్మిగారి పీఠికతో ప్రారంభమైంది. ఇందులో స్త్రీల అజ్ఞానం, మూఢవిశ్వాసాలు, అమాయకత్వం, వారు సహిస్తున్న అవమానాలు, వేధింపులు, హింస, అత్యాచారాలు, వారనుభవిస్తున్న బానిస బ్రతుకు హృదయాన్ని తట్టి కుదిపే విధంగా స్త్రీల గురించిన 69 గాథలు రచయిత్రి మన ముందుంచారు.



ఇందులో :



అనుమాన పిశాచి భర్త పెట్టే హింసలు భరించలేక, బాల్య వివాహాలే నయమేమో అని ఒక క్షణం పాతకాలపు ఆలోచనలో పడిన అమల; డాక్టరుగా తనంతగా రాణించక, ఆత్మన్యూనతకు గురి అవుతున్న డాక్టరు భర్త అహాన్ని సంతృప్తి పరచాలని తన పేషెంట్లను అతని దగ్గరకే పంపించే డా.ధరణి; ఇద్దరి మధ్య ప్రేమ, అనురాగాలు మృగ్యమై డబ్బు సంబంధమే రాజ్యమేలుతున్నదని బాధపడి విపరీత నిర్ణయం తీసుకున్న జ్యోతి; భార్యలు భర్తల అవసరాలు, కోర్కె తీర్చే మిషనని, వారికంటూ సొంత అభిప్రాయాలు, జీవితం ఉండగూడదని శాసించే భర్తతో నరక జీవితం అనుభవించే స్త్రీలు, తమ ఆధిక్యతను చాటుకునే తాపత్రయంతో భార్యలను “పల్లెటూరి మొద్దు, ఏమీ తెలియదు” అంటూ అందరి ముందూ అవమానించే భర్తలు, భార్య భర్త సహజీవనంలో ప్రేమ, అనురాగం, నమ్మకం బలంగా వేళ్ళూనాలనే స్వతంత్రలక్ష్మి; ఆడపిల్లలలను అందమైన బొమ్మలుగా కాకుండా విజ్ఞానవంతులుగా, జీవితంలోని ఆటుపోట్లను సమర్థవంతంగా ఎదుర్కోగల ధీశాలురుగా తీర్చి దిద్దటం తల్లి-దండ్రులు, గురువులు, మీడియావారి బాధ్యత అని చెప్పే అజంత సజీవంగా మనముందు నిలిచేలా రాసారు విజయబక్ష్. సంస్కారవంతుడైన భర్త సాహచర్యంలో స్త్రీ చక్కని శిల్పంగా మారుతుంది. సంస్కార హీనుల హింసతో శిలగానే మిగిలిపోతుందనే అచల; 13 ఏట పెళ్ళయి, 70 ఏళ్ళ వయసులో కూడా భర్త పెత్తనం, అదుపు, జులుం నుండి బయటపడలేని తులశమ్మ; భార్యగా యింటి యిల్లాలుగా తనకేమీ హక్కులు లేనపుడు ఆ యింటి బరువు బాధ్యతల్ని నెత్తికెత్తుకుని జీవితాంతం మోయమంటే ఎలా సాధ్యం అని నిలదీసే శ్రీలక్ష్మి, విరివిగా పుస్తకాలు చదివి, తన జ్ఞానాన్ని భర్తతో పంచుకోవాలని, పలు చారిత్రక స్థలాలు కలిసి చూడాలని, ప్రకృతి అందాలను తిలకించాలనే మానస డబ్బు, వ్యాపారం తప్ప మిగతాదంతా పరమవేస్ట్ అనే భర్తతో నిరుత్సాహంగా, నిర్వికారంగా జీవితం గడపడం; ఆడవారికి ఆడవాళ్ళే శతృవులనే నానుడి ఉటంకిస్తూ, కోడళ్ళు కట్నాలు బాగా తేలేదని, వాళ్ళ పుట్టింటివాళ్ళు లాంఛనాలు బాగా జరపలేదని, కోడళ్ళు పిల్లల్ని కనలేదని చిన్న చూపు చూస్తే అత్తలూ, అత్తగారి కడుపు నిండా తిండి పెడితే ఖర్చయిపోతుందనుకునే కోడళ్ళు, వారి క్షేమం కోసమేనంటూ ఆడపిల్లల ప్రతి కదలికనూ అనుమానించే తల్లులూ; డబ్బుకోసం బిడ్డను తార్చే తండ్రులూ – అందరూ ఈ కథల్లో ప్రత్యక్షం అయ్యారు. అలాంటి తండ్రులకేమి శిక్ష వేయాలి అని అర్థోక్తిలో ఆగిపోయిన రచయిత్రి ఏ శిక్ష వేసినా తక్కువే అని చెప్పకనే చెప్పారు.



పై సమస్యలకన్నిటికీ పరిష్కార మార్గాలు సూచించారు రచయిత్రి :



స్త్రీలు చదువుకోవాలి. ప్రశ్నించటం అలవరచుకోవాలి, స్వయం శక్తితో ఎదిగి, నిలబడాలి. వారి ఎదుగుదల కుటుంబ సభ్యుల ముఖ్యంగా పురుషులు, సమాజం – పరిస్థితులు, చట్టాలు, వాటినమలుపరిచే ప్రభుత్వం – అందరూ సహకరించినప్పుడే సాధ్యమవుతుంది. స్త్రీ శక్తివంతురాలయితే కుటుంబం, సమాజం దేశం బాగుపడుతుంది. స్త్రీలు మూఢ విశ్వాసాల నుండి, శుష్క ఆచారాల నుండి బయటపడగలిగిననాడే పురాణాలు, మనుస్మృతులు ఘోషించి, శాసించి స్త్రీ స్వేచ్ఛను అరికట్టే కథలను కథలుగానే చదవాలని ఆచరించనవసరం అసలే లేదని నిరూపించగలరు.



2. ఆకాశంలో సగం మాది అవకాశాల్లో చోటేది ?



రచయిత్రి స్త్రీల సమస్యలను – సమాజపరంగా, కుటుంబ పరంగా, విద్యాపరంగా, రాజకీయపరంగా, ఆర్థికపరంగా – క్షుణ్ణంగా అధ్యయనం చేసి రాసిన వ్యాస సంపుటి యిది. డా. చిరంజీవినీ కుమారి తన ముందు మాటలో సవివరంగా పుస్తకాన్ని పరిచయం చేశారు.



అనాదిగా స్త్రీలను విద్యకు దూరం చేసి మూఢవిశ్వాసాలను నమ్ముకునేలా చేసి ఇంటి చాకిరీకే పరిమతం చేయడం జరిగింది. పురాణాలూ స్మృతులూ స్త్రీ స్వేచ్ఛకు అర్హురాలు కాదని ఘోషించాయి. వెనుకబాటుతనం అనే ముళ్ళ కిరీటాన్ని ఆమె నెత్తిన బెట్టి ఆమె ఎదగకుండా అన్ని అవరోధాలు కల్పించాయి. అలా చేస్తున్న సమాజానిది మొదట తప్పంటారు బక్ష్.



జనాభాలో సగంమంది స్త్రీలు. ప్రస్తుతకాలంలో స్త్రీలు చదువుకుంటున్నారు. కొందరు ఉద్యోగాలు చేస్తున్నారు. అయినా హుందాగా జీవించే హక్కు, ఆర్థికంగా సమానత్వం, రాజకీయంగా తగిన అవకాశాలూ ఇంకా పొందలేకపోతున్నారు. కారణం ఎన్నో తరాలుగా వాళ్ళు బానిసత్వపు కోరల్లో చిక్కుకుని ప్రశ్నించవచ్చు అనే విషయాన్నే మరచారు. హేతుబద్ధమైన ఆలోచన శాస్త్రీయ పరిజ్ఞానం లేకుంటే చదువుకున్నా అదంత ప్రయోజనకారి కాదు.



ఆడపిల్లలను పుట్టకుండా అడ్డుపడుతున్న ఈ సమాజం సిగ్గుతో ఎందుకు తలవంచుకోదోనని రచయిత్రి ఆక్రోశించారు. ‘ప్లీజ్ మమ్మల్ని పుట్టనివ్వండి’లో – ‘మహిళా సాధికారత సాధ్యమేనా?’లో స్త్రీని పరిపాలనా సీటులో అలంకార ప్రాయంగా కూర్చోబెట్టి పరిపాలనా యంత్రాంగం అంతా పురుషుని పెత్తనంతో నడుస్తుంటే ఆమె తన సామర్థ్యాన్ని చాటుకునేదెప్పుడు మరి అన్నారు రచయిత్రి - అడుగడుగునా పురుషుడు శక్తివంతుడు, స్త్రీ అబల అని నిరూపణే ధ్యేయంగా ఉంటున్నది ఈ సమాజంలో.



అదర్శ మహిళ అంటే యిలా వుండాలి అని పురుషులు నిర్ణయించినంత వరకూ స్త్రీ జనాభివృధ్ధి కుంటుపడుతూనే వుంటుంది. స్త్రీలకు ఎంతసేపూ సీతా, సావిత్రి, చంద్రమతి కథలు చెపుతూ అలా వుండాలని నూరిపోస్తారు.



పెండ్లి పేరుతో ఆమె మీద సర్వహక్కులూ భర్తకూ, అత్తింటివారికీ ధారాదత్తం చేస్తారు. అత్తింట నానా కష్టాలు పడుతుంటే సర్దుకుపోవాలి అని స్త్రీకి చెప్పటం రోజూ చూస్తున్నాం. భర్త కొట్టినా, హింసించినా, అతని పాదాల దగ్గర బానిసగా పడి ఉండాలని నేర్పుతాం. కాదని బయటపడితే జీవితం కుక్కలు చింపిన విస్తరవుతుంది అని ఆమెను భయపెడతాం. ఈ నరకం ఈ వివక్ష ఇంకా ఎంతకాలం అని రచయిత్రి ప్రశ్నిస్తున్నారు. ఈ పైశాచికాలకు అంతమెప్పుడు? పాతివ్రత్యం పేరిట పురుషునికి స్త్రీమీద అసాధారణ పెత్తనం ఇవ్వటమేమిటి? శీలం అనేది ఇద్దరికీ వర్తించాలి. ఈ సమస్యలన్నిటికీ పరిష్కారమార్గాలు సూచించారు విజయ బక్ష్.



తల్లిదండ్రులు ఆడపిల్లలను, మొగ పిల్లలలనూ సమానమని పెంచాలి. ఆడపిల్లలను చదివించాలి. వారికి సొంత ఆలోచనలు, అభిప్రాయాలు, ఇష్టాలు, అభిరుచులు ఉంటాయని తెలుసుకోవాలి. వారు అన్ని రంగాలలో రాణించగలరు. సమర్థత చూపగలరు. అవకాశాలివ్వకుండా అడ్డుపడరాదు. భార్య అంటే జీతం బత్తెం లేకుండా 24 గంటలూ బానిస చాకిరి చేసే వ్యక్తి కాదని, పిల్లల్ని కనే యంత్రం కాదని పురుషులు గుర్తించాలి. పెండ్లి భార్య, భర్తల మధ్య ప్రేమ, అప్యాయత, నమ్మకం అనే పునాదుల మీద నిర్మింపబడే ఒక సామాజిక క్రతువు. అనివార్యమైన విధి అని ఈ సమాజం గుర్తించి ఆచరించాలి. ఒకరు ఎక్కువ, మరొకరు తక్కువ అనే ప్రసక్తి రాకూడదు. స్త్రీకి ఎన్నో హక్కులున్నాయి. చట్టపరంగా, కాని అవి కాగితాలకే పరిమితం. అవన్నీ స్త్రీలకి తెలియజెప్పి అమలుపరిచే బాధ్యత ప్రభుత్వానిది.



ఈరోజుల్లో విద్య, వైద్య వ్యవసాయ సామాజిక రంగాలలో స్త్రీలు పురుషులతో దీటుగా పనిచేస్తున్నారు. ప్రగతి పథంలో ముందుకు పోతున్నారు. ఇది పురుషులకు మింగుడు పడాలి. స్త్రీల శక్తి మీద వారికి ఎప్పుడు నమ్మకం కలుగుతుంది అని నిలదీస్తున్నారు రచయిత్రి. స్త్రీకి పరిధులు గీసి, అవి దాటితే పురుషుడు సహించడు. ఆ పరిస్థితి మారాలి. అవధులు చెరిపి స్త్రీ పురుషులిద్దరూ సమానంగా నడిచినప్పుడే కుటుంబంలో సమాజంలో, దేశంలో సుఖశాంతులు వెల్లివిరుస్తాయి. స్త్రీ పురుషుల ఆలోచనా విధానంలో మార్పు రావాలి. మంచి అవగాహన, ఆచరణ పునాదుల మీదే వారి జీవితాలు నడవాలి. స్త్రీ రచయితలు, కళాకారుల మీద ఛాందసవాదుల దాడులు ప్రస్తావిస్తూ తస్లీమా మీద దాడి జరిగిన రోజును ‘సిగ్గే సిగ్గుపడిన రోజు’ అంటూ రచయిత్రి ఎంతో ఆవేదన వ్యక్తం చేశాడు. అసలు ఆ టైటిలే ఒక మణిపూస అని గర్వంగా చెప్పగలం.



అమెరికాలో పెళ్ళిళ్ళు విడాకుల ప్రస్తావన చేస్తూ భార్యా భర్తలు కలిసి ప్రశాంతంగా జీవించని పరిస్థితి దాపురిస్తే విడిపోవడం ఉత్తమమన్నాడు విజయబక్ష్.



స్త్రీ తెలివితేటలనూ, శ్రమశక్తినీ గౌరవించిననాడే సమానత్వం వెల్లివిరుస్తుంది. అసాధ్యాన్ని సాధ్యం చేయగల చేవ, సత్తువ, నిగ్రహం అన్నీ స్త్రీలలో నిబిడీకృతమై ఉన్నాయి. వెలికి వచ్చే అవకాశాలు పుష్కలంగా అందాలి, అంతే!



3. సుకన్య



చక్కని యితివృత్తంతో, దీప్తి గోరా ప్రశఁసతో ముచ్చటగా రూపు దిద్దుకుంది సుకన్య.



సుకన్య, చంద్రధర్ బాల్యం నుండి కలిసి చదువుకున్నారు. యూనివర్సిటీలో చదివే రోజుల్లో వారి స్నేహం ప్రేమగా పరిఢవిల్లింది. వివాహం చేసుకుని చక్కని ఇల్లాలుగా, మంచి తల్లిగా, జీవితం తరింప చేసుకోవాలన్న సుకన్య కలలన్నీ తండ్రి కులం పట్టుదలతో నీళ్లుగారిపోయాయి. చంద్రధర్ స్ఫురద్రూపి. విజ్ఞాన పండితుడు. సంస్కారి. అవేవీ సుకన్య తండ్రి కులం, ధనం, దర్పం అనే గొప్పల ముందు నిలవలేకపోగా, అతను చంద్రధర్ ని ‘కుమ్మరాడి కొడుకు’ అని హీనంగా అవమానపరుస్తాడు. అతన్ని వివాహమాడి కుటుంబం పేరు ప్రతిష్ఠలు మంటగలిపేకన్నా, ఆశ్రమంలో సేవ చేస్తూ సన్యాసిగా ఉండిపొమ్మని తండ్రి సుకన్య జీవితాన్ని మోడు చేశాడు. సుకన్య వృద్ధుల, అనాథల సేవకే అంకితం అయిపోయింది కాని తండ్రిని ఎదిరించి పోలేకపోయింది. అదే తండ్రి తన కొడుకు ‘తెల్ల దొరసాన్ని’ పెండ్లాడితే ఘనంగా స్వాగతించి, పార్టీ యిచ్చాడు. ఆడపిల్ల, మగపిల్లవాడి మధ్య చూపే వివక్ష మనం ఎరగనిదేముంది! అవివాహితుడుగా చంద్రధర్, అతని తల్లిదండ్రులు సుకన్య కార్యకలాపాలలో అండగా నిలిచారు.



‘సుకన్య’లో నీల సురేష్ వల్ల ప్రేమ పేరుతో మోసపోయి ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది.



ప్రేమ పెళ్ళిళ్ళను నిరసించే వనజకు ఆర్భాటంగా తల్లిదండ్రులు పెళ్ళి చేయగా భర్త దురాగతాలకు తట్టుకోలేని వనజకు పెళ్ళి పెటాకులయింది మూడు నెలలకే.



కులం ఎలా వేళ్ళూని జీవితాలని బాధా భరితం చేస్తుందో రచయిత్రి సవివరంగా చూపారు. స్వార్థపరులైన దొంగ బాబాల ఆశ్రమ కార్యకలాపాలను తీవ్రంగా విమర్శించారు. చదువుకున్న అమ్మాయిలు అవసరమైనప్పుడు తల్లిదండ్రులను వ్యతిరేకించితేనే మంచిదని సుకన్య జీవితం చూచిన వారికి అనిపించక మానదు. కులం, మతం అంటూ యింకా ఎంతకాలం ఈ సమాజం గిరిగీసుకుంటుందో తెలియదు. కులాంతర, మతాంతర వివాహాలు నిర్భయంగా జరగటానికి యింకెన్ని దశాబ్దాలు పడుతుందో మరి! కొందరైనా వాటిని ప్రోత్సహించి ముందుకు రావాలని రచయిత్రి కోరుతున్నారు.



4. సాహిత్య సౌరభం



సాహిత్య సౌరభం అదృష్టదీపక్ విమర్శనాత్మక పీఠికతో, చక్కని టైటిల్ తో, చక్కని భాషతో మనముందు నిలిచింది.



సాహిత్య విద్యార్థిగా అధ్యాపకురాలిగా తాను పొందిన అనుభూతిని పుస్తక రూపంలో మనతో పంచుకుంటున్నారు రచయిత్రి.



తిక్కన, కందుకూరి, గురజాడ, చలం, కృష్ణశాస్త్రి మొదలగు గొప్ప రచయితలు, పండితుల గురించి ఆధునిక కోణంలో హేతుబద్ధమైన వివరణతో హృద్యమంగా రచన చేశారు విజయబక్ష్.



ఆమె మనకందించిన సౌరభాలు :



తిక్కన ఆనాడే సామాజిక స్పృహతో రచనలు చేశాడు. అప్పుడు శివభక్తి ప్రబలంగా వ్యాపించి ఉన్నది. శివకవులు – మల్లికార్జున పండితారాధ్యులు, పాల్కురికి సోమన, నన్నెచోడుడు ఆ భక్తిని వ్యాపింపచేశారు. తిక్కన కవిగా ఎంత ప్రసిద్ధుడో మత సమన్వయ కర్తగా, సామాజిక స్పృహ గల వ్యక్తిగా అంతే ప్రసిద్ధుడు అన్నారు రచయిత్రి.



వీరేశలింగం విశ్వమానవ సమానత్వం గుర్తించిన మహానుభావుడు. ఉదారహృదయుడు. ఆయన స్త్రీ విద్యా వ్యాప్తికి ఎనలేని కృషి చేశాడు. వితంతువుల దుస్తితి నెరిగి వారికి కొత్త జీవితాన్ని ప్రసాదించటానికి ఆయన ఎన్నో పాట్లు పడవలసి వచ్చింది. ఆయన రచనలలోని స్త్రీ పాత్రలన్నీ అభ్యుదయాన్ని కాంక్షించేవే. వివేకవంతులు, విద్యావంతులైన స్త్రీ మూర్తులను ఆయన రచనల ద్వారా మన ముందుంచాడు.



నవలా సాహిత్యం గురించి వివరిస్తూ రచయిత్రి ఇటీవలి కాలంలో ప్రబలిన క్షుద్రసాహిత్యం పాఠకుల మీద భయంకర ప్రభావాన్ని చూపుతున్నదన్నారు. చేతబడులు, బానామతులు అంటూ సమాజాన్ని తిరోగమింపచేస్తూన్నదన్నారు.



కృష్ణశాస్త్రి ఆంధ్ర దేశం గర్వించదగిన మహాకవి. మానవతా మూర్తి, భావకతా యుగపు రాజు. ఆయన రచనల్లో విశ్వమానవ ప్రేమ, స్వేచ్ఛానురక్తి వెల్లడయినాయి. కులం, మతం అనే అడ్డుగోడలు లేని సమభాగ్యం, సంస్కృతి కొత్త కాంతిని, వినూత్నశాంతిని భారతావనికి యివ్వాలని మనసారా కోరినవాడు. జాతి కుల మతాలను నిరశించాడు. ఆయన కవిత్వం ఎల్లలు లేని మానవ ప్రపంచాన్ని కల్లలెరుగని ప్రేమ వెల్లువని ప్రవహింపచేసింది.



కొప్పరపు సుబ్బారావు ‘శాస్త్రదాస్యం’లో సంఘ క్షేమానికీ, సర్వమానవ కళ్యాణానికి పనికిరాని శాస్త్రాన్ని త్యజించాలన్నారు.



సమాజాభివృద్ధిలో పత్రికల పాత్ర ఎనలేనిది. ప్రభుత్వం తమకోసం ఏమి చేస్తున్నదో ప్రజలు తెలుసుకొనేది పత్రికల వల్లనే. పత్రికలు సరైన త్రోవ చూపాలి. నిజాయితీగా, నిర్భీతిగా వార్తలందించాలి.



అన్ని రంగాలలో స్త్రీని కించపరచే ధోరణులున్నట్లే, భాష వాడకంలోనూ అదే ధోరణి విరాజిల్లుతున్నది. స్త్రీని హీనంగా చూపే పదాలను వాడటం – ముఖ్యంగా ఆడవారినైనా మగవారినైనా తిట్టాలంటే అన్ని తిట్లూ ‘లం’, ‘ముం’తోనూ ప్రారంభించటం నిత్యం చూస్తున్నదే. మగవాడి మీద కక్ష తీర్చుకోవాలంటే ‘మగ’ తిట్లతోనే తీర్చుకోవాలిగాని అందులో స్త్రీ ప్రసక్తి ఎందుకంటున్నారు రచయిత్రి. ‘అమ్మ’ అనే, పవిత్ర పదాన్ని అతి నీచంగా వాడుతున్నదీ సమాజం. చదువుకున్నవారు, సంస్కారవంతుల మనుకునేవారు గూడా స్త్రీని ‘ఏమేవ్’, ‘ఒసేవ్’, ‘అది’, ‘ఇది’ అని అనునిత్యం కించపరుస్తూనే ఉన్నారు. సంస్కారహీనమైన పదాలను స్త్రీ పట్ల వాడకుండా, తమ భాషా పరిజ్ఞానాన్నీ, సంస్కారాన్ని చాటుకోమని జనాన్ని రచయిత్రి కోరుతున్నారు.



చలం రచనల్లో హేతుదృష్టిని వివరించారు. రచయిత్రి, చలం స్త్రీ స్వేచ్ఛా, స్వాతంత్ర్యాలను నూతన దృష్టితో చూచి తన రచనల్లో విశ్లేషించటంలో కొత్త పంథాను అనుసరించాడు. స్త్రీలను రెవల్యూషనరీ పాత్రలుగా మలచటం, స్వేచ్ఛాయుత ప్రణయ జీవనం కోసం దేన్ననయినా త్యజించగలరనటం వంటి విపరీత ధోరణులను అనుసరించటం వల్ల ఆయన అపఖ్యాతి పాలయినాడు. ఆయన ‘అపఖ్యాతిపాలైన ప్రఖ్యాత రచయిత’ అన్నారు విజయ బక్ష్. చలం గురించి రాచమల్లు రామచంద్రారెడ్డి మాటలను యిక్కడ ప్రస్తావించారు; చలం లేకపోతే మన సాహిత్యంలో వాస్తవికవాదం యింత బలంగా ఉండేదికాదు.



ప్రాచీన ఛాందసవాద ధోరణిని వ్యతిరేకించి, మానవతా దృక్పథంలో, హేతు దృష్టితో ప్రశ్నించటం నేర్పి భారతీయుల్లో పునరుజ్జీవనానికి నాంది పలికిన ఆధునిక మానవుడు రాజా రామమోహన్ రాయ్.



సాహిత్యంలో మనకింకా స్వేచ్ఛ ఉందన్నారు రచయిత్రి. స్వేచ్ఛగా అభిప్రాయాలు వెల్లడించిన రచనలే పదికాలాలపాటు నిలబడతాయి. ప్రజల సమస్యలతో మమేకమై చేసే రచనలే ఎప్పటికీ శాశ్వతంగా ఉంటాయి. నేటిదాకా సాహిత్యంలో స్వేచ్ఛా ధోరణులను వెలార్చిన రచయితలెందరో ఉన్నారు. సాహిత్యంలో స్వేచ్ఛను నియంత్రించటం మనదేశంలో యింకా జరగలేదు.



కన్యాశుల్కానికి చలించిపోయి గురజాడ ఒక అపూర్వమైన నాటకాన్ని సృష్టిస్తే, వరకట్న దురాచారానికి చలించిపోయి కాళ్ళకూరి నారాయణరావు ‘వరవిక్రయం’ అనే ఒక అద్భుతమైన నాటకాన్ని రచించాడు. ఆ రచనలు వచ్చి 80, 90 ఏళ్ళయినా వరకట్న పిశాచం సమాజంలో బలంగా వేళ్ళూని, తిష్ఠవేసి ఆడపిల్లల పట్ల శాపమై కూర్చుంది. ఈ దురాచారాన్ని రూపు మాపటానికి యువత నడుం కట్టాలి. అసాధ్యాన్ని సుసాధ్యం చేసి చూపాలి.



పుస్తకాల విలువను ఇలా చూపారు రచయిత్రి. పిల్లలకు చిన్ననాటినుండే పుస్తకాలు (రంగు రంగుల బొమ్మలు, కథలు ఉన్నవి) చదవటం అలవాటు చేయాలి. బొమ్మలతో పాటు మంచి పుస్తకాలు వారికి బహుమతులుగా యివ్వాలి. మంచి పుస్తకాన్ని మించిన స్నేహితుడు లేడు. పుస్తకాలు విజ్ఞానం పంచి, తెలియని ప్రపంచాన్ని తెలియజెప్పే అద్భుత సాధనాలు. ఈ సందర్భంగా గోర్కీ మాటలను మనకి గుర్తు చేశారు. “పుస్తకాలు నా మనస్సుకు, హృదయానికి రెక్కలిచ్చాయి. నేను బురద నుండి బయట పడటానికి తోడ్పడ్డాయి. అవి చదవకపోతే నా చుట్టూ ఉన్న మౌఢ్యంలోనూ, నీచంలోనూ మునిగిపోయి ఉండేవాడిని. విశాల ప్రపంచ దృశ్యాలను పుస్తకాలు నా ముందు పరిచాయి”



కందుకూరి, రఘుపతి వెంకటరత్నం నాయుడు సమాజంలోని చీకటి కోణాలను వెలుగు రేఖలతో నింపారు. వీరేశలింగం ‘వివేకవర్థిని’ పత్రిక స్థాపించి ఉద్యమానికి సాధనగా వాడాడు. పత్రికా ప్రచురణను చేపట్టి ఆయన భావితరాలకు మంచి బాటను చూపాడు. ఈనాటి పత్రికలు ఆయన బాటలో నడిచి నైతిక విలువలను కాపాడుకోవాలి.



వీరేశలింగంతోపాటు ఆయన సతీమణి రాజ్యలక్ష్మి అన్ని కార్యక్రమాలలో ఆయనకు చేదోడుగా ఉండి ఆంధ్రదేశ సాంఘిక చరిత్రలో తన పేరును కూడా చిరస్థాయిగా నిలుపుకున్నారు.



మహీధర రామమోహనరావు రచన – ‘ఇక ఆ కథ ఇంతే’లో స్త్రీల చదువులు, ఉద్యోగాలు వారి వైవాహిక జీవితంలో సృష్టించే కల్లోలాలను అతి సహజంగా, కళ్ళకు కట్టినట్లు వర్ణించాడు. ఇందులో రాజ్యలక్ష్మి, ప్రభాకరం భార్యా భర్తలు. ప్రభాకరం తన దుందుడుకు ప్రవర్తనతో ఉద్యోగం పోగొట్టుకొని భార్య, కొడుకుతో సహా కష్టాలపాలయ్యాడు. రాజ్యలక్ష్మి గ్రామసేవికగా ఉద్యోగం చేపట్టి కుటుంబాన్ని నడుపుతుంది. మొదట్లో బాగా ఉన్నా రాను రాను భార్యను అనుమానించి మాటల తూటాలతో హింసిస్తూ పోతారు. చివరికి భరించలేక అతన్ని వదిలి వెళ్ళాలని అనుకున్నా వదిలి వెళ్ళరు. కారణాలనేకం. అలోచనలలో ముందడుగు ఆచరణలో వెనకడుగు వేసే రాజ్యలక్ష్ములు కోకొల్లలు మన సమాజంలో. ఈ వెనుకబాటువల్ల ప్రభాకరం లాంటి మగవారి దృష్టిలో స్త్రీలు పలుచనైపోయారు. కాని రచయిత్రి నిరాశచెందలేదు. ఆడవారి ఈ పరిస్థితికి చదువుకొని, ఉద్యోగాలు చేస్తూన్న స్త్రీలలో మార్పు వస్తుందని, కొంతకాలం పడుతుందనీ అంటారు ఆమె. ‘ఇక ఈ కథ ఇంతేలే’ అని నిస్పృహ చెందనవసరం లేదంటారు.



ఇలా స్త్రీల అభ్యున్నతి కోరి, సమాజ హితం దృష్ట్యా చక్కని రచనలు మనకందించిన డా.కనుపర్తి విజయ బక్ష్ కి ధన్యవాదాలు. మరెన్నో రచనలు ఆమె నుండి ఆశిద్దాం.



పూజలు, పునస్కారాలు, అనాదిగా వస్తున్న ఆచారాలతో ఎక్కువ కాలం గడుపుతున్న స్త్రీలు గూడా ఇలాంటి పుస్తకాలు చదవగలిగితే వారి విజ్ఞాన పరిధిని పెంచుకోవటం సాధ్యం. మగవారు చదివి వారి ఆలోచనా విధానాన్ని, ఆచరణను మార్చుకునే అవకాశం చాలా ఉన్నది. భార్యను భరించేవాడు భర్త అని ఈనాటికీ నమ్ముతున్న ఈ సమాజంలో స్త్రీ జనాభ్యుదయం ............ తేరుకుని ఆశించిన మార్పు భవిష్యత్తులో చూడగలమనే ధీమా మనకుండటం, సహజం. అలా జరుగుతుంది తప్పకుండా. భార్యాబాధితులుగా కొందరు భర్తలుండి ఉండవచ్చు. అలాంటి వారికి మా సానుభూతి ఎప్పుడూ వుంటుంది.



- వెనిగళ్ళ కోమల



అమెరికాలో నివాసం

జ్యోతిష్యం మూధనమ్మకమా ,శాస్త్రీయమా?


జ్యోతిష్యం మూధనమ్మకమా ,శాస్త్రీయమా?


పంచ పాండవులు మంచపు కోళ్ళవలె ముగ్గురే అంటూ రెండు చూపుతూ ఒక టి వేయబోయి సున్న పెట్టాడట !!
జ్యోతిష్యంలో భారతీయ జ్యోతిష్యం వేరు.అమెరికాలో చదువుకున్న తెలుగువారిలో కొందరితో సహా దీన్ని నమ్మడం, పాటించడమ గమనార్హం .
భారతీయ జ్యోతిస్య్హం ప్రకారం నవగ్రహాలపై అంతా ఆధారపడుతుంది .కాని నవ గ్రహాలలో రెండు -రాహువు, కేతువు - వునికిలోనే లేవు. లేని గ్రహాల ప్రభావం ఎలా వుంటుంది?  
చంద్రుడు గ్రహం కాదు . భూమికి ఉపగ్రహం .
మిగిలిన వాటిలో  సూర్యుడు గ్రహం కాదు. నక్షత్రం.గ్రహానికీ స్వయం ప్రకాశం లేదు.ఒక్క సూర్యుడు మాత్రమే మనకు వెలుగు  ఇస్తాడు. గ్రహాల నుండి మనుషులపై ఎలాంటి ప్రభావమూ లేదు. 
సూర్యుడినుండి ప్రతి క్షణమూ లక్షలాది కిరణాలు మనమీద ప్రసరిస్తాయి. అందులో పుట్టుక సందర్భంగా ఏకిరణ ప్రభావం ఎలా కొలుస్తారు? దాఖలాలు లేవు. 
అలాగే తారలనుండి ప్రసరించే కిరణాలు మనమీద ప్రభావితం చూపుతున్నయనడానికి ఇంతవరకూ మన జ్యోతిష్యులకు ఒక్క ప్రమాణమూ లేదు. వీరికి వున్న ఆధారమల్ల, ప్రాచీన గ్రంధాల ఆధారమే. అవి శాస్త్రీయంగా రుజువు అయినవి కావు. 
జ్యోతిష్యం శాస్త్రియం అని రుజువు పరిస్తే $ 1 మిలియన్ ఇస్తానని జేంస్ రాండి చేశిన చాలెంగ్ ఇప్పటికీ అమలులో వున్నది. వెభ్ సైట్ లో చూడంది. 
జ్యోతొష్జ్యం కేవల గుడ్డి నమ్మకం. 
అయితే కొన్ని తేడాలతో ఇలాంటి జ్యోథి ష్య  అంధ విశ్వాసం అమెరికాలో వ్యాపించి వున్నది. రాండి సవాల్ వారూ ఎదురు కొనలేకపోయారు.  
Innaiah Narisetti

తెలుగు పత్రికా రంగ వైతాళికులు,కీర్తిశేషులు, ప్రముఖులు

మన పాత్రికేయ వెలుగులు


హైదరాబాద్ లో వయోధిక పాత్రికేయ సంఘం వారు 2011లో 370 జర్నలిస్ట్ ల సమాచార గ్రంధం వెలువరించారు.కె.లక్ష్మణరావు సమన్వయ కర్తగా, గి.ఎస్.వరదాచారి, దాసు కేసవరావు, ట్.ఉడయవర్లు, సంపాదకులుగా క్రిషి చేశారు.

వైతాళికులు భాగంలో భాగంలో 23 పుటలు వీరేశలింగం మొదలు జి.ఎస్. భార్గవ వరకు సంక్షిప్త వివరాలు అందించారు.

కీర్తి శెషులు అధ్యాయంలో 27 నుండి 74 పేజీలు విలువైన వ్యక్తుల విషయం వున్నది.

77 నుండి 136 పుటలలో విలువైన సమాచారం, చిత్రపటాలు వున్నవి. 137 నుండి 145 వరకు కేవలం ఫోటోలు, పేర్లు మాత్రమే ప్రచురించారు.

అమెరికాలో వున్న 5 గురు ప్రముఖ తెలుగు జర్నలిస్ట్ ల వివరాలు ఫోటోలతోసహా విడిగా వెల్లదించారు.

వివిధ పత్రికల వివేష సంచికల అట్ట ఆకర్షణీయమేగాక, చరిత్రను చాటుతున్నది.

తెలుగు పత్రికా రంగ వైతాళికులు,కీర్తిశేషులు, ప్రముఖులు



400 రూపాయల్వెల పెట్టారు. డాలర్ ధర ఇవ్వలేదు.

ప్రతులకు : ప్లాట్ 24, జర్నలిస్ట్ కాలని, రోడ్ 3, బంజార హిల్ల్స్, హైదరాబాద్ 500034, ఇండియా.పుస్తకం రిఫరెన్స్ గా ఉపకరిస్తుంది.తరువాతి ప్రచురణలో తప్పులు సవరించి,మేలు ప్రతిని అందిస్తామన్నారు. 1/4 డెమి సైజ్ లో వున్నది. మంచి పేపర్పై ప్రచురించారు. చక్కని ప్రయత్నం, క్రిషి



నరిసెట్టి ఇన్నయ్య

రండి! కొత్త దేవుళ్ళను సృష్టిద్దాం..






ప్రపంచంలో ఎన్ని దేశాలున్నాయో అంతకుమించి దేవుళ్ళున్నారు. గతం నుండి గమనిస్తే ఎక్కడికక్కడ, ఎప్పటికప్పుడు దేవుళ్ళు పుట్టుకొస్తూనే వున్నారు. దేవుళ్ళ చరిత్ర చూస్తే పాత వాళ్ళు కొందరు గతించడం, కొత్తవాళ్ళు చిగురించడం స్పష్టం. ప్రాంతాల వారీగా, దేశాల వారీగా దేవుళ్ళున్నారు. ఎక్కడికక్కడ జనం అలవాట్లు, ఆచారాలు, చివరకు వేషభాషలు కూడా దేవుళ్ళకు వచ్చాయి.



బాగా జన బాహుళ్యంలో వ్యాపించిన దేవుళ్ళు కొందరే వున్నారు. యూదుల దేవుడు ప్రాచీన హేబ్రూ భాష మాత్రమే తెలిసినవాడు. క్రైస్తవుల దేవుడు ఎక్కువగా ప్రచారంలోకి వచ్చాడు. యూరోప్ వాసుల వాణిజ్య వ్యాపార విస్తృతితోబాటు, దేవుణ్ణి వెంట బెట్టుకెళ్ళి ప్రచారం చేసి పెట్టారు. ముస్లింల దేవుడు 7వ శతాబ్ది నుండి ఆరంభించి, ఉధృతంగా విస్తరించాడు.



బౌద్ధం బాగా ప్రాచీనమైనా చాలాకాలం ఇండియాకు, ఆసియా ఖండానికి పరిమితమై సరిపెట్టారు. ఇప్పుడిప్పుడే పాశ్చాత్య దేశాలకు బౌద్ధం కొంత విస్తరించకపోలేదు.



హిందువుల దేవుళ్ళు ఇండియాకు మాత్రమే సరిపెట్టుకున్నారు. వీరి సంఖ్య అపరిమితంగా వుంది. అందులో ప్రధానమైనవారు ముగ్గురే కాగా, చిలవలపలవలుగా మిగిలినవారు తలెత్తారు.



దక్షిణ అమెరికాలో, చైనాలో, ఆఫ్రికాలో దేవుళ్ళు వేరే లేకపోలేదు. మొత్తం మీద దేవుళ్ళు చరిత్ర, పరిణామం విజ్ఞాన సర్వస్వసంపుటాలకు మించిపోయింది. దానికి యింకా ఫుల్ స్టాప్ పెట్టలేదు.



ఎన్ని పేర్లు పెట్టినా, ఎన్ని మతాలున్నా, ఎన్ని రూపాలు కనబడినా అసలు దేవుడు ఒక్కడే అనేవారున్నారు.



విశ్వవ్యాప్తంగా ఒకే శక్తి వున్నదని అది అతీతమైనదని నమ్మేవారు కనిపిస్తారు.



దేవుడు సర్వాంతర్యామి అని, సర్వజ్ఞుడు అని, సర్వ శక్తివంతుడు అని వర్ణించిన వారూ వున్నారు.



దేవుళ్ళను గురించి రాసినా, మాట్లాడినా, సినిమాలు తీసినా, అదంతా మానవ ప్రక్రియమాత్రమే.



పరిమితమైన మానవుడు సర్వజ్ఞుడు, సర్వాంతర్యామి, సర్వశక్తివంతుడి గురించి ఎలా మాట్లాడగలడు? అలా మాట్లాడేవారికి దైవంతోబాటు అన్ని లక్షణాలు వుండి వుండాలి. లేవు గనక వూహిస్తున్నారు.



ఇంతకూ యీ దైవ భావన ఎలా వచ్చింది? ఎందుకు వచ్చింది? ఎప్పుడు వచ్చింది?



మానవుల శక్తి పరిమితం. తెలియని అంశాలు అపరిమితం, క్రమేణా తెలుసుకుంటూ సాగిపోతున్నారు. ఈలోగా తెలియని వాటికి కారణాలు వెతకడం సహజం. కారణాలు తెలియనప్పుడు, అంతవరకూ, ఆగకుండా, దైవభావం తెచ్చిపెట్టారు. మనుషులకు తెలియనివాటికి, కారణం దైవం అని నమ్మారు. ఉరుములు, మెరుపులు, పిడుగులు, వర్షాలు, ఎండలు, భూకంపాలు, తుఫాన్ లు, గ్రహాలు, నక్షత్రాలు, అంతరిక్షం, భూగర్భం, సముద్రాలు యిత్యాది అన్నీ దైవ సృష్టి అని నమ్మారు. అంటే కార్యకారణ వాదం గట్టిగా అంగీకరించారన్నమాట. ప్రతి దానికీ కారణం వుండాలి. మనకు తెలియనప్పుడు అదే దైవం అన్నారు. తర్కం బాగున్నది. ఆ మాటమీదే నిలిస్తే, ప్రతిదానికీ కారణం వుండాలి అంటే, సరే బాగుంది.



అయితే, వీటన్నిటికి కారణమైన దేవుడికి కారణం ఏమిటి? ఆ మాట అడగొద్దు అన్నారు. అది తప్పు అన్నారు. శిక్షించారు. నరకానికి పోతావన్నారు. ఇంకా ఏమో అన్నారు. అక్కడ కార్యకారణ వాదం విఫలమైంది.



అన్నిటికీ కారణం దేవుడే అయితే, స్వయంగా సృష్టించే శక్తి అయితే, ఆ మాట ప్రకృతికి ఎందుకు అంటగట్ట కూడదు?



కొత్త దేవుళ్ళు



దేవుళ్ళ చరిత్ర చూస్తే అందరూ పరిణమించిన వారే. కొందరు శక్తివంతంగా తయారైతే, మరికొందరు పేలవంగా తేలిపోయారు. ఎహోవా, జీసెస్, అల్లా, బుద్ధుడు, బ్రహ్మ, విష్ణు, శివ యిలా ఎవరిపేరు విన్నా అదే కథ. ప్రజల్నిబట్టి వారి భాషలోనే పవిత్ర గ్రంథాలు, దేవుళ్ళు అందించారు. చదువు రాకపోయినా గ్రంథాలు రాయడం దైవ శక్తికి నిదర్శనంగా మానవులు చూపారు!



అట్లా వుండగా, ప్రతి శతాబ్దిలో కొత్త దేవుళ్ళను సృష్టించారు. ఇంకా పుట్టిస్తూనే వున్నారు. ఇండియాలో షిర్డీసాయి, అయ్యప్ప, వెంకటేశ్వరుడు, ఇంకా మాతలు, బాబాలు అందరూ స్థానిక దేవుళ్లే.



క్రైస్తవులలో కేథలిక్కులతో ఆరంభించి, క్రమేణా చీలి, ప్రొటస్టెంట్.లు, మెథడిస్టులు, బాప్టిస్టులు, మర్మోన్లు, సైంటాలజిస్టులు, కొన్నివందల శాఖలు చేరాయి. ముస్లింలలో సున్నీలు, ప్రథాన శాఖగా ఉన్న తరువాత షియాలు, ఖుర్ద్ లు, ఇంకా అనేక చిన్న ప్రాంతీయ శాఖలు వున్నాయి. బౌద్ధులలో హీనయాన, మహాయానం ముఖ్యం కాగా, చిన్న శాఖలు వుండనే వున్నాయి.



చీలిన శాఖలు శివమెత్తి అనేక సందర్భాలలో దేవుడి పేర కొట్టుకున్నారు. చంపుకున్నారు. ఇంకా అది సాగుతూనే వున్నది.



దేవుడి జీవితం ప్రభావం



మనుషులే దేవుళ్ళను పుట్టించారు. క్రమేణా ఆ దేవుళ్ళకు బానిసలయ్యారు. తామే దేవుళ్ళను పుట్టించామని మరిచిపోయారు.



నేడు ప్రపంచ వ్యాప్తంగా దేవుడిని నమ్ముతున్నవారు యించుమించు అత్యధిక సంఖ్యలో వున్నారు. ఇది 90 శాతం వరకూ లేకపోలేదు. ఇందులో తారతమ్యాలున్నాయి. వ్యక్తిగతంగా దేవుడుంటాడని కొందరనుకుంటారు. శక్తిగానే మిగిలాడని కొందరు నమ్ముతారు. వివిధ అవతారాలను విశ్వసించేవారూ వున్నారు. దేవుడికి పెళ్ళి చేయడం, సంతానం కలగడం, కొందరికి బహుభార్యాత్వం యివన్నీ మనుషులు అంటగట్టినవే.



దేవుడిని నమ్మించడానికి ఎత్తుగడలు పాటించారు. అందులో ముఖ్యాంశం “పవిత్ర గ్రంథాలు” మనుషులు రాసినా, వాటిని గౌరవించి, ఆరాధించి, పాటించాలంటే, పవిత్రం అని ముద్ర వేయాలి. అదే చేశారు. ఇంచుమించు అన్ని మతాలకు పవిత్ర గ్రంథాలున్నాయి. కొండ గుహల్లో చదువురాని వ్యక్తులకు దేవుడు వీటిని అందించిన కథలున్నాయి. వేదాలను అపౌరుషేయాలన్నారు. మూలగ్రంథాల సృష్టి ఆధునిక కాలాలవరకూ, సాగింది. క్రైస్తవులలో మోర్మోన్.లు, సైంటాలజీ శాఖలు ఆ పని చేశాయి. మూలగ్రంథాలన్నీ మనుషులు సృష్టించడంతో వుండవలసిన దోషాలు, పరస్పర విరుద్ధ విషయాలు, సెక్స్, కిరాతకాలు, నీతి సూత్రాలు అన్నీ వున్నాయి. మత గ్రంథాలను సైంటిఫిక్ గా సమర్థించే ప్రయత్నాలు సాగాయి. కాని ఫలించలేదు.



దేవుడి చుట్టూ, స్వర్గం, నరకం, కర్మ, పాపం, పుణ్యం, పునర్జన్మ, ప్రార్థనలు, యోగ, మొదలైనవన్నీ ఆకర్షణలుగా అల్లారు పురోహిత వర్గం. దేవుడికి మనుషులకు మధ్య దళారులుగా నిరంతర వ్యాపారం చేస్తున్నారు.



దేవుడున్నాడా? లేడా? అనేది నమ్మకస్తుల సమస్య. రుజువు చేయవలసింది నమ్మకస్తులే. వున్నాడని గట్టిగా నమ్మి ఇతరులకు బోధ చేస్తున్నారు. వారే రుజువు చేయాలి. అలా చేయనంత వరకూ వారు చెప్పేది నిజం కాదని అనడంలో తప్పులేదు. సైంటిఫిక్.గా దేవుడున్నాడని రుజువు చేస్తామంటున్నవారు ఎక్కడా సఫలం కాలేదు. సైంటిఫిక్ మెథడ్ తనను తాను ఎప్పటికప్పుడు సవరించుకుంటూ సాగుతుంటుంది. దోషాలను ఒప్పుకుంటుంది. అంతా తెలిసింది అని ఎప్పుడూ అనదు. తెలుసుకోవడం అనంతంగా, నిరంతరంగా సాగే ప్రక్రియ. దానికి పవిత్ర గ్రంథాలుండవు. పెత్తందారీతనం వుండదు. ఎంత పెద్ద సైంటిస్ట్ అయినా, ఐన్ స్టయిన్.తో సహా రుజువుకు నిలవాల్సిందే. అది మతానికి అన్వయిస్తే ఏ దేవుడూ నిలవడు!!

INNAIAH NARISETTI

మరణించిన తరువాత ? After life what?









మనిషి చనిపోయిన తరువాత ఏమౌతుంది ? పునర్జన్మ వుంటుందా ? స్వర్గానికి నరకానికి పోతారంటారు. ఏది పోతుంది ?



ఆత్మ అనేది మరణానంతరం స్వర్గానికి లేదా నరకానికి వెడుతుందంటారు.



ప్రపంచంలో అన్ని కాలాల్లో యించుమించు అన్ని మతాలు మరణానంతరం గురించి నమ్మకాలు పెట్టాయి. కొన్ని మతాలు పాపం చేసిన వారు నరకానికి పోతారన్నాయి. మరికొన్ని మతాలు పుణ్యం చేసిన వారు స్వర్గానికి చేరుకుంటారన్నారు. స్వర్గ నరకాలు అంటే ఏమిటి? అవి అసలు ఉన్నాయా? ఆ విషయం వేరే చర్చించవచ్చు. ముందు ఆత్మ సంగతి తేల్చాలి.



మనిషి శరీరంలో మెదడు అత్యంత కీలక పాత్ర వహిస్తుంది. మనిషి మరణించడం అంటే మెదడు కూడా మరణించడమే. మన శరీరం, అందులో ముఖ్యమైన మెదడు గురించి, నిరంతర శాస్త్రీయ పరిశోధనలు జరిగాయి. ఇప్పటి వరకు తెలిసిన దానినిబట్టి ప్రొటీన్లతో కూడిన శరీరం మనది. వాటి తీరుతెన్నులు పెద్ద జీవాణువుల సంకేతాల మయం (డి.ఎన్.ఎ.) మన మెదడులో యిమిడివున్న జ్ఞాపకాలు సూక్ష్మ జీవకణాల వలన పనిచేస్తాయి. వాటిని న్యూరాన్.లు అంటారు. న్యూరాన్ల మధ్య సంబంధాలు అత్యంత క్లిష్టమైనవి. శరీరం అందులోని మెదడు చనిపోయినప్పుడు న్యూరాన్ లు, డి ఎన్ ఎ అన్నీ కూడా చనిపోతాయి.



అంటే శరీరం లేకుంటే మెదడు వుండదు. మెదడు లేకుంటే జ్ఞాపకాలు వుండవు. మనిషి చైతన్యం, ఆలోచనలు, కలలు, అనుభూతులు, స్మృతులు అన్నీ మెదడుకు చెందినవే. మెదడు యావత్తు చేసే పనినే చైతన్యత అని, మానసికం అనీ అంటారు. మెదడు లేకుండా స్వతంత్రంగా చైతన్యతకు, మనస్సుకు అవకాశం లేదు.



ఆ దశలో నమ్మకస్తులు, మతాలు ఆత్మ అనే భావాన్ని వాడుకలోకి తెచ్చాయి. శరీరం అందులోని మెదడు మరణించినా, ఆత్మ వుంటుందని నమ్మారు. స్వర్గానికి, నరకానికి పోయేది యీ ఆత్మ మాత్రమే. పునర్జన్మ ఎత్తేది కూడా ఆత్మ అని నమ్మారు.



అన్ని మతాలకు ఆత్మపై విశ్వాసం మూలం. అది నమ్మితే గాని, ముందుకు సాగడానికి వీల్లేదు. ఒకసారి నమ్మిస్తే, బోలెడంత మతవ్యాపారం జరపవచ్చు. మతాలలోని పురోహిత వర్గాలు చేస్తున్న పని యిదే.



నమ్మకాలకు మెదడులో మూలస్థానం నొసలు భాగంలోని మెదడులో వున్నట్లు కనుగొన్నారు (Anterior Paratingulate Cortex).



విశ్వంలో జీవశక్తి వున్నదని, అందులో భాగమే మన శరీరంలో ఆత్మగా వుంటుందని నమ్మమంటున్నారు. ఇంద్రియాతీతంగా శక్తుల్ని గమనించవచ్చని చెప్పారు. జోసెస్ రైన్ వంటివారు జీవితమంతా శ్రమపడి, చివరకు ఇంద్రియాతీత శక్తి విషయంలో విఫలమయ్యారు.



శాస్త్రీయ పరిశీలన వలన అన్ని నమ్మకాలకు మూలం మెదడు అనేది కచ్చితంగా నిర్ధారణ అయింది.



చిన్నతనంలోనే నమ్మకాలు నూరిపోయడం వలన అవి నిజాలని, వాటిని పాటించడం పరిపాటి అయింది. స్వర్గంలో అమ్మాయిలను అనుభవించడం కూడా నిజమేనని నమ్ముతున్నారు. ఇవన్నీ మతపరంగా వచ్చినవే.



సైన్స్ చదివినా, నమ్మకాలను పోగొట్టుకోవడం లేదు. రెండిటినీ వేరు చేసి, దేనికదే పాటిస్తున్నారు. అదే పెద్ద చిక్కు. ముస్లింల మదరసాలలో, క్రైస్తవుల సండే పాఠశాలల్లో, బౌద్ధుల ఆరామాలలో యిదే జరుగుతున్నది. మిగిలిన మతాలు అంతే. ఆ నమ్మకాలకోసం ప్రాణత్యాగాలకు, హింసకు అరాచకత్వానికి దిగుతున్నారు.



రుజువు, ఆధారం శాస్త్రీయంగా కావాలంటే పునర్జన్మ ఆత్మ, స్వర్గ నరకాలు నిలబడవు. దేవుడి సంగతి సరేసరి. ఆ పేరిట మనుషులు రాసిన పవిత్ర గ్రంథాలలో పవిత్రత ఏమీ లేదు. వున్నదల్లా మూర్ఖ నమ్మకమే. దాని చుట్టూ క్రతువులు ఆచారాలు, శిక్షలు, ఎన్నో అల్లారు.



మెదడులో ఏ భాగం దేనికి పనిచేస్తుందో తెలుసుకుంటున్నారు. కొన్నిటిని స్పష్టంగా కనుగొన్నారు. మరికొన్ని యింకా పరిశోధనలో వున్నాయి. మెదడుకు దెబ్బ తగిలినప్పుడు ఆ భాగం ప్రభావితం చేసే శరీర భాగం దెబ్బ తినడం చూచారు. చూపుకు, వినడానికి, వాసన గ్రహించడానికి, స్పర్శకు ఏ భాగం మెదడులో అజమాయిషీ చేస్తున్నదో గుర్తించారు. శస్త్ర చికిత్సలు వాటి ఆధారంగా చేయగలుగుతున్నారు. కాని ఇదంతా అభివృద్ధి చెందుతున్న సైన్స్. ఇంకా ఎంతో గ్రహించవలసి వున్నది. ఒక విధంగా యిది నిరంతర కృషి.



మెదడులో కోట్లాది న్యూరాన్లు వుండగా, నమ్మకాలకు సంబంధించిన న్యూరాన్లు ఒక భాగంలో వున్నాయి. అవే మన విశ్వాసాలకు స్థానంగా పనిచేస్తున్నాయి. మనలో నమ్మకాలు ఏర్పడిన తరువాత, వాటిని గుడ్డిగా అనుసరించడం అలవాటుగా మారింది.



న్యూరాన్లు కోట్లాది వున్నాయన్నాం గదా. అవి అతి సాధారణంగా అనిపించినా, చాలా జటిలమైనవి కూడా. మెదడులో యివి పనిచేసే తీరు అంతా ఎలక్ట్రో మాగ్నటిక్ – విద్యుదయస్కాంత పద్ధతిలో సాగుతుంటుంది. అవన్నీ అవగాహన చేసుకోవడం క్రమంగా జరుగుతున్నది.



ఆశ్చర్యకర విషయం ఏమంటే సాధారణంగా నమ్మే వాటిని గురించి ఆధారాలు, సాక్ష్యాలు వెతకరు. నమ్మేస్తారు అంతే. వాటికి కారణాలు వెతికి సమర్థించుకుంటారు కూడా. కాని వాటికి భిన్నంగా వ్యతిరేకంగా శాస్త్రీయ పద్ధతి చేరితే, ఒక పట్టాన ఒప్పుకోరు. అదే నమ్మకాలకు – మత నమ్మకాలకు – ఆయువుపట్టు.



మతపరంగా ఆలోచిస్తే ప్రపంచంలో విషయాలు అర్థంకావు. జనం ఏదీ తెలుసుకోలేరు. జనానికి జీవితంలో ఉపయోగపడేవన్నీ సైన్స్ ఆలోచన ద్వారా వస్తున్నవే. ప్రార్థనలు చేస్తే అవిరావు.



నమ్మకాలకు, మత విశ్వాసాలకు శాస్త్రీయ (సైంటిఫిక్) ఆధారాలు చూపడానికి ప్రయత్నాలు చేస్తుంటారు. ఎందుకని? సైన్స్ క్రమపద్ధతిలో పురోగమిస్తుంది గనుక. దాని ఉపయోగాలు స్పష్టం గనుక. కాని ఎంత తిప్పలు పడ్డా సైన్స్ ద్వారా మత విశ్వాసాలను రుజువు చేయలేకపోతున్నారు. అప్పుడప్పుడూ చేసిన అలాంటి ప్రయత్నాలు చతికిల బడుతూనే వున్నాయి. దేవుడు, ఆత్మ, స్వర్గనరకాలు, పునర్జన్మ, అవతారాలు అలాంటివన్నీ సైన్స్ ఆధారంగా నిలబడవు. గుడ్డిగా నమ్మితేనే నిలుస్తాయి. అందుకే సైన్స్ ను దూరం పెట్టి నమ్మకాలు పాటిస్తారు.



సైంటిస్టులు ఎక్కడైనా చెప్పిన మాటల్ని నమ్మకాలకు ఆధారంగా చూపబోతారు. సైన్స్ లో పెత్తందారీతనానికి, అధికారిక ప్రకటనలకు తావులేదు. ఎంత పెద్దవాడు చెప్పినా, ఆధారాలు చూపడం తప్పనిసరి.



మత విశ్వాసాలకు సైంటిఫిక్ ఆధారాలు యిచ్చే ప్రయత్నం తెలివితక్కువ తనానికి పరాకాష్ఠ. సైన్స్, మూల సూత్రం స్వయంగా పరిశీలించుకుంటూ సరిదిద్దుకుంటూ, పోవడం తప్పులు చేస్తే తప్పు జరిగిందని ఒప్పుకొని సవరించుకోవడంలోనే సైన్స్ పురోగమిస్తున్నది. సైన్స్.కు పవిత్ర (హోలీ) గ్రంథాలుండవు. పురోహిత పెత్తందారీ దళారులు వుండరు. ఆధారాలు, రుజువులు వుంటాయి. అందరికీ అవి సమానం ప్రపంచంలో ఎవరైనా ప్రయోగించి, విషయ నిర్ధారణ చేయవచ్చు. అవేవీ మతాలలో వుండవు.



న్యూటన్ మూఢనమ్మకాలు



సైన్స్ లోకంలో ఐజక్ న్యూటన్ గొప్ప సైంటిస్ట్. ఆయన కనుగొన్న గురుత్వాకర్షణ శక్తి ఆధారాలకు, రుజువులకు నిలచింది. అవి ఎక్కడ ఎవరైనా చేయవచ్చు.



అలాంటి గొప్ప సైంటిస్ట్ న్యూటన్.కు చాలా మూఢనమ్మకాలుండేవి. వాటిని ఎవరూ నమ్మలేదు. పట్టించుకోలేదు. ఎందుకని? అవి ఆధారాలు లేని వ్యక్తిగత విశ్వాసాలు గనుక అలాగే ఎడిసన్ విషయంలోనూ జరిగింది. ఈ సంగతి గ్రహిస్తే మనం గ్రహించవలసింది. రుజువులకు నిలిచే విషయాలే తప్ప, సైంటిస్ట్ ప్రకటనలు కాదు.



అలాగే సైన్స్ లో ప్రాంతీయతలు, దేశాభిమానాలు వుండవు. ఎక్కడైనా ఎవరైనా సైన్స్ ఆధారాలకు పరీక్ష పెట్టవచ్చు. రుజువు చేయవచ్చు. హైదరాబాద్ సైన్స్, అమెరికా సైన్స్ వుండదు. అది విశ్వ వ్యాప్తం ఇది గ్రహించాలి. పిల్లలకు ప్రశ్నించడం ప్రోత్సహిస్తే, మూఢనమ్మకాలు దూరం అవుతాయి.



- ఎన్. ఇన్నయ్య.

అపూర్వ సన్యాసి అగేహానంద భారతి

అపూర్వ సన్యాసి అగేహానంద భారతి


1987 లో హైదరాబాద్ లో అంబెద్ కర్ ఓపెన్ యూనివర్సిటి లో ఎం.ఎన్.రాయ్ శతజయంతి స్మారక ఉపన్యాసం తొలి సారి లభించగా వీడియో అందిస్తున్నాము.విని అభిప్రాయాలు రాయండి. అతని జీవిత చరిత్ర ఆకర్ రోభ్ ను 1967 లో భారత్ లో నిచేదించగా, మరో మార్పుల గ్రంధం అమెరికాలో వెలువడింది

నరిసె ట్టి ఇన్నయ్య
link to hear from Radical Humanist monthly:
అపూర్వ సన్యాసి అగేహానంద భారతి





 
 
http://www.theradicalhumanist.com/index.php?option=com_radical&controller=article&Itemid=56&cid=416&task=single

అడవిగాచిన వెన్నెల

అడవిగాచిన వెన్నెల తెలుగు అనువాదం వెనిగళ్ళ కోమల చేయగా పాఠక లోకం బాగ స్వీకరించింది. ఇంగ్లిష్ లో యంగ్ చాంగ్ పుస్తకం మిలియన్స్ లో పోయింది.తెలుగు పుస్తకాన్ని పారదర్సి బ్లాగ్లో పెట్టారు.




Link for Telugu tranalation of Wild Swans  ఇ బుక్ లింక్


http://paradarsi.wordpress.com/2011/07/04/%e0%b0%85%e0%b0%a1%e0%b0%b5%e0%b0%bf%e0%b0%97%e0%b0%be%e0%b0%9a%e0%b0%bf%e0%b0%a8-%e0%b0%b5%e0%b1%86%e0%b0%a8%e0%b1%8d%e0%b0%a8%e0%b1%86%e0%b0%b2/
Telugu version by Komala Venigalla

గొప్ప రచన ఇ పుస్తకం గా

నా అమెరికా పర్యటన అనే శీర్షికతో ఆవుల గోపాల క్రిష్న మూర్ర్తి రాసిన గొప్ప రచన ఇ పుస్తకం గా లభిస్తున్నది.కేవలం పర్యటనగాక మానవవాదిగా అనుభవాలను ఙ్నాపకాలను గ్రంధస్తం చేసిన తీరు అపూర్వం. అమెరికాకు అప్పుడే తెలుగువారు వస్తున్న తొలి రోజులలో అమెరికా ప్రభుత్వం ఎ.గి.కే ను తమ అతిధిగా పిలవడం మానవ వాదానికి ఇచ్చిన గౌరవం. గ్రంధం మంచి విషయాలను చూపుతుంది.
link for E-book
http://pustakam.net/?p=7069

Rare matter in Telugu wikipedia

సి. భాస్కర రావు ఇటీవల విజయరాజ కుమార్ పై అరుదైన సమాచారాన్ని ప్రచురించడం అందరి ద్రుష్టికి తెచ్చారు. తొలిసారి లభిస్తున్న విషయాన్ని గమనించండి. వికిపీడీకు వెళ్ళడానికి ఈ లింక్ ను వాడండి.
http://te.wikipedia.org/wiki/%E0%B0%B5%E0%B0%BF%E0%B0%9C%E0%B0%AF%E0%B0%B0%E0%B0%BE%E0%B0%9C_%E0%B0%95%E0%B1%81%E0%B0%AE%E0%B0%BE%E0%B0%B0%E0%B1%8D_%E0%B0%A8%E0%B0%B0%E0%B0%BF%E0%B0%B6%E0%B1%86%E0%B0%9F%E0%B1%8D%E0%B0%9F%E0%B0%BF

అడవిగాచిన వెన్నెల ఇ బుక్


అడవిగాచిన వెన్నెల పుస్తకం ఇంగ్లిష్ లో వైల్డ్ స్వాన్స్ అనే పేరిట యంగ్ చాంగ్ రాయగా కొమల వెనిగళ్ళ తెనిగించారు. రంగనాయకమ్మ దీనిపై చాలా పెద్ద సమీక్ష ఆంధ్ర ప్రభలో రాశారు. ఇది ఇ బుక్ గా చదవడానిక్ లింక్ ఇస్తున్నాము
here is the link. Please click on it to go to the book.
http://paradarsi.wordpress.com/2011/07/04/%e0%b0%85%e0%b0%a1%e0%b0%b5%e0%b0%bf%e0%b0%97%e0%b0%be%e0%b0%9a%e0%b0%bf%e0%b0%a8-%e0%b0%b5%e0%b1%86%e0%b0%a8%e0%b1%8d%e0%b0%a8%e0%b1%86%e0%b0%b2/

ఒసామాబిన్ లాడెన్ కుటుంబ స్త్రీల గతి...




--వెనిగళ్ళ కోమల

(ముస్లిం దేశాల్లో స్త్రీల జీవితం గురించి గతంలో కొన్ని పుస్తకాలు వచ్చాయి. అక్కడ స్త్రీల జీవితం చాలా దుర్భరమని అవి చదివాక తెలుస్తుంది. మహమ్మదు ప్రవక్త జన్మస్థలమైన ‘పవిత్ర సౌదీ అరేబియా’ లో రాజకుటుంబ స్త్రీల జీవితంపై 1990లో ‘ప్రిన్సెస్’ అనే పుస్తకం వచ్చి సంచలనం కలిగించింది. ఇప్పుడు అలాంటిదే మరో పుస్తకం. ఒసామా బిన్ లాడెన్ అంటే ‘పేరు మోసిన ఉగ్రవాది’ అని సెప్టెంబర్ 11, 2001 తర్వాత ప్రపంచానికి తెలియవచ్చింది. అతని అన్న యెస్లామ్ బిన్ లాడెన్. యెస్లామ్ భార్య కార్మెన్ రాసిన పుస్తకం ‘ఇన్ సైడ్ ది కింగ్ డం – మై లైఫ్ ఇన్ సౌదీ అరేబియా’ ఇపుడు అమెరికాలో గొప్ప సంచలనం. సౌదీ అరేబియా రాజకుటుంబీకురాలిగా ‘బంగారు పంజరపు చిలక’ కంటే హీనంగా బతికిన కార్మెన్ వాస్తవ జీవిత చిత్రణ ఈ పుస్తకంలో ఉంది. )

ఒసామా బిన్ లాడెన్ 11 సెప్టెంబర్, 2001 అమెరికామీద జరిగిన దాడులతో తెరపైకి వచ్చాడు. ఒసామా తండ్రి షేక్ మహమ్మద్ మూమూలు స్థాయి నుండి బిన్ లాడెన్ కన్.స్ట్రక్షన్ కంపెనీని స్థాపించే స్థితికి ఎదిగాడు. సౌదీలో అది అతి పెద్ద కంపెనీ. ఆయన 22 పెళ్ళిళ్ళు చేసుకుని, 25 మంది కొడుకులకూ, 29 మంది కూతుళ్ళకూ తండ్రయ్యాడు. 23వ వివాహం చేసుకునే నిమిత్తం వెళుతూ విమాన ప్రమాదంలో చనిపోయాడు.

బిన్ లాడెన్ కుటుంబానికీ, సౌదీ రాజుల కుటుంబానికీ సత్సంబంధాలు వున్నాయి. ఇస్లామును పటిష్టంగా పాటించేవారుగా, దక్షతగల వ్యాపారవేత్తలుగా, ధనవంతులుగా బిన్ లాడెన్ కుటుంబం గుర్తింపు పొందింది.

సౌదీలు మహమ్మద్ ప్రవక్త పుట్టిన దేశవాసులుగా గర్విస్తూ తమదే అసలైన ఇస్లాం అని చెప్పుకుంటారు. ఇస్లాం వ్యాప్తి వారి పరమాధిగా భావిస్తారు. 1930 నుండి ‘ఆయిల్ రిచ్’ దేశంగా సౌదీ అరేబియా ఎదిగింది. విదేశాలకు వెళ్ళి చదివిన వారు అక్కడ విలాసవంతంగా గడిపినా సౌదీలో మక్కా మూసజీవితమే గడుపుతారు.

ఒసామా తండ్రి తెలివైనవాడు. ఆరోగ్యంగా, అందంగా ఉండేవాడు. అతని భార్యలు, పిల్లలు అతని చెప్పుచేతల్లో ఉండేవారు. అతని స్థాయికి కొడుకులెవరూ ఎదగలేకపోయారు. భార్యలను, పిల్లలను ఒకే కాంపౌండులో వేరు వేరు ఇళ్ళల్లో ఉంచి పోషించేవాడు. కొందరు భార్యలకు విడాకులిచ్చినా, వారు మరల వివాహం చేసుకోకపోతే వారిని, పిల్లలను తనే పోషించేవాడు.

బిన్ లాడెన్ స్త్రీల జీవితం సౌదీ స్త్రీల జీవితానికి అద్దం పడుతుంది. ఆ స్త్రీలెప్పుడూ తలల నుండి పాదాల దాకా నల్లని, చిక్కని బురఖా ధరించి వుంటారు. (ఇంట్లో సయితం), అంతటి వేడి దేశంలో ఎప్పుడూ ఆ బురఖాలలో మగ్గుతూ ఉంటారు. పరాయి పురుషులెవరూ స్త్రీ ముఖాన్ని చూడగూడదు. ఆ స్త్రీలు ఒంటరిగా ఎక్కడికీ వెళ్ల గూడదు. భర్త అనుమతి లేకుండా ఏ పనీ చేయగూడదు. భర్త వెంట వెళుతున్నా బురఖా ధరించి కారు వెనుక సీట్లో కూర్చొని ప్రయాణం చేయాలి. భర్తతో కలిసి ఒకే టేబుల్ వద్ద భోజనం చేయకూడదు. భర్తకు లోబడే బ్రతకాలి.

బిన్ లాడెన్ స్త్రీలకు పనీపాటా ఏమీ వుండదు. పిల్లలు పనివాళ్ళ చేతుల్లో పెరుగుతుంటారు. బయటకు వెళ్లడానికి డ్రైవర్ని బండి సిద్ధం చేయమని చెప్పాలన్నా, మగ పనివాళ్ళతో వస్తువులు ఏమన్నా తెప్పించుకోవాలన్నా10 సం. కుర్రాడితో చెప్పి పంపిస్తారు. స్త్రీ ముఖం (నేకెడ్ ఫేస్) చూడగలవారు తండ్రి, సోదరులు, భర్త్త, కొడుకులు, మారు తండ్రి మాత్రమే. మరే పురుషుడూ కన్నెత్తి చూడకూడదు. ఆ అవకాశం స్త్రీ ఇవ్వకూడదు.

బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలో స్త్రీలంతా కలిసిమెలిసి ఉంటారు. పిల్లల్ని కంటారు. రోజుకు 5సార్లు నమాజ్ చేస్తారు. వారు పెద్ద చదువుకున్నవారు కాదు. ఆడపిల్లల బడుల్లో అమ్మాయిలకు నేర్పేది అరబ్బీ, కొరాన్ పఠనం, అణుకువగా జీవించాలని బోధించడం. ఆడపిల్లలకు చదువు అవసరమనే చట్టమే లేదక్కడ. పై చదువుల కెళ్ళిన అమ్మాయిలకు కూడా మగ ప్రొఫెసర్లు డైరెక్టుగా పాఠాలు చెప్పరు. వీడియో పాఠాల పద్ధతిలో నడుస్తుంది బోధన. మతాచారాలను పాటిస్తూ స్త్రీ రోజంతా భర్త రాకకోసం ఎదురు చూస్తుంటుంది. అతను రాని రోజులే ఎక్కువ వుంటాయి. అతను వచ్చిన నాడు ఆ స్త్రీ సంతోషంగా అడుగులకు మడుగులొత్తుతూ వుంటుంది. ఆ స్త్రీలకు అలాంటి జీవిత విధానానికి మించి వుంటుందని గానీ, వారు మరో రీతిలో జీవించవచ్చనిగానీ తెలిసే అవకాశమివ్వరు పురుషులు.

బంధువులు ఇంటికెళ్ళినా భర్తతో కలిసి వెళ్ళాలి. పెళ్ళిళ్ళు, పార్టీలు, పిక్నిక్కుల కెళ్ళినా ఆడవారు వేరుగా, మగవారు వేరేగా కూర్చుంటారు. ఆడవాళ్ళూ, ఆడవాళ్ళూ కలిసి చిన్న చిన్న పార్టీలు ఏర్పాటు చేసుకుని కేక్ లు తింటూ, టీ తాగుతూ, పిల్లల గురించీ, బట్టల గురించీ, పనివాళ్ళ గురించీ మాట్లాడుకుంటారు. మగవాళ్ళను విమర్శించకూడదు. ఎలా ఉన్నారు అని అడిగే పరామర్శల్లో కూడా మగవారి పేరెత్తి అడగకూడదు. బహు భార్యలు ఉండవచ్చు. విడాకులు ఇవ్వడం సులభం కనుక, అణుకువగా పడి వుండకపోతే భర్త వదిలేస్తాడేమో అని స్త్రీ అహర్నిశలూ భయపడుతుంటుంది. కొన్ని సందర్భాలలో విడాకులిచ్చి భార్యను వెళ్ళగొట్టి ఆమె జీవితకాలం తన పిల్లల్ని కలవనీయకుండా చేసే భర్తలూ ఉన్నారు. తల్లిగా అక్కడ స్త్రీకంత విలువ ఉన్నది మరి..

మగసంతానం కలిగితే తల్లి పెద్ద కొడుకు పేరుతోనే పిలవబడుతుంది. అంతకుముందు ఆమె పేరేదైనా, ఉదా: ఓమ్ సారా అనే ఆమె పెద్ద కొడుకు అలీ అయితే ఆమెను ఓమ్ అలీ అంటారు. అచ్చంగా ఆడపిల్లల్ని కన్నతల్లి, అమె పిల్లలకు కలిపి భర్త ఆస్తిలో 50 శాతమే దక్కుతుంది. ఆమె భర్త ఏకారణంగానైనా చనిపోతే, భర్త సోదరుడు కానీ, సమీప బంధువుకానీ వారికి గార్డియన్ అవుతాడు. వారి పెంపకం, చదువు, పెళ్ళిళ్ళు అతని నిర్ణయానుసారం జరుగుతాయి. బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలోని మగవారు వారి వ్యాపార విషయాలు కానీ, సోదరుల మధ్య ఆధిపత్య పోరు గురించి కానీ భార్యలతో చెప్పరు. ఏ విషయాలూ వారితో చర్చించరు. ఆ స్థాయి వారికి ఉండదనేది వారి నమ్మకం. అన్నదమ్ములు ప్రత్యక్షంగా పోట్లాడుకోరు. అందరికీ ఆస్తిలో భాగం వున్నా ఎవరి వ్యాపారం వాళ్ళు వృద్ధి చేసుకుంటారు. అవసరమైతే కలిసికట్టుగా సమస్యలనెదుర్కొంటారు.

స్త్రీలకు మసీదులో ప్రవేశం లేదు. మక్కాయాత్ర కెళ్ళినపుడే వారు బహిరంగంగా ప్రార్థిస్తారు. అదీ ఆడవారికి నిర్దేశించిన స్థలంలోనే. బయట ప్రపంచంలో కొంత మార్పు వచ్చినా బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలో అది కనిపించదు. స్త్రీల జీవితాలు బంధింపబడినవిగా, చిన్నవిగా రంగు మాసినట్లు వుంటాయి. అక్కడ స్త్రీలు భర్తల పెంపుడు జంతువులుగా బ్రతుకుతారు. భర్తలు బహుమతులిస్తే ఉప్పొంగిపోతారు. సొంతంగా ఏ పనీ చేయలేరు. వారు భర్తలతో చర్చించవలసింది కూడా ఏమీ వుండకపోవచ్చు.

బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలో భార్యాభర్తలు నిజంగా ప్రేమగా వుండడం తక్కువ కనిపిస్తుంది. సౌదీలో చాలా పెళ్ళిళ్ళు అలానే వుంటాయట. ఒక స్త్రీ సౌదీ నుండి బయటకు ప్రయాణం చేయాలంటే అనుమతి పత్రం మీద భర్త, తండ్రి, కుమారుడు ఎవరిదో ఒకరిది సంతకం తప్పకుండా వుండాలి. ఆడవారి పాస్ పోర్టులలో వారి ఫోటోలుండవు. విదేశీ స్త్రీని పెళ్ళి చేసుకుంటే ఆమె ఫోటో, ముఖం కనబడేలా బురఖాతో వుంటుంది.

బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలో సంగీతం, నృత్యం ..హరామ్... అంటారు. పుట్టినరోజు వేడుకలు జరపరు. ఒక గర్భిణీ స్త్రీ మార్కెట్ లో మూర్ఛపోతే వెంటవున్న భర్త ఆమెను రెండు చేతుల్లోకి తీసుకోబోతే పోలీసులు (ముతవా) అభ్యంతరం తెలుపుతారు. మగవారు (భర్త అయినా సరే) స్త్రీని పబ్లిక్ గా తాకరాదు.

ఒసామా బిన్ లాడెన్ తల్లి తరుఫు బంధువు నజ్ వా (సిరియన్)ను పెండ్లాడాడు. ఆమెకు 30 ఏళ్లు రాకుండానే వరుసగా 7 మంది కొడుకుల్ని కన్నది. అతను లెబనాన్ లో చదివే రోజుల్లో విలాస పురుషుడేనట. తరువాత ఇస్లాంను స్ట్రిక్ట్ గా పాటిస్తూ, వ్యక్తిగా ఏ ప్రత్యేకత లేకున్నా, అందరి మన్నన పొందాడు. సౌదీ రాజుల విలాసవంతమైన జీవితాన్ని విమర్శించినందుకు దేశబహిష్కరణకు గురయ్యాడు. ఆఫ్.ఘనిస్తాన్ తాలిబన్ వీరుడిగా, అమెరికా విరోధిగా ఎదిగాడు. కుటుంబంతోనూ, రాజకుటుంబంతోనూ బంధాలు వీడలేదు. అమెరికాని ఎటాక్ చేసింది తనే అంటే వాళ్లు ఒప్పుకోరు. ఒసామా సోదరి షేఖా కూడా అతని మాదిరిగానే ఇస్లాం పక్షపాతి. ఆఫ్ఘ.నిస్తాన్.లో తాలిబన్ల సహాయార్థం ఆమె కూడా వెళ్ళి పనిచేసింది. మిగతా స్త్రీలలో సమావేశాలేర్పాటు చేసి కొరాను గురించి చర్చలు జరుపుకుంటుంది.

బిన్ లాడెన్ ఆడవాళ్లు షాపింగ్ కు వెళ్ళాలంటే ముందుగా కబురెడుతుంది. షాపుల్లో మగవారంతా తప్పుకోవాలి. బురఖాల్లోనే షాపింగు చేస్తారు. అక్కడ అమిత వేడి కనుక వర్శం పడితే వాళ్లంతా వర్షంలో తడిసి ఆనందిస్తారు. మగవారెవరూ ఆ దరిదాపుల్లో మెసలకూడదు. చెట్టు చేమ, గ్రీనరీ లేని ఎడారి దేశం. అందంగా ఉండదు. ఇతర దేశాలకు విహారానికి వెళ్ళినట్లు అక్కడ ఎవరూ వెళ్ళరు. ఇసుక తుఫానుకలొచ్చినప్పుడు అంతటా ఇసుక నిండుతుంది. తిండి పదార్థాలలో కూడా పడుతుంది. పనివాళ్ళు తర్వాత అంతా ఊడ్చేస్తారు. సౌదీలో రెండే విలువలు పాటిస్తారు. ఒకటి ఇంటి పెద్ద (పేట్రియార్క్)కు లోబడి వుండడం, రెండవది ఇస్లాంను పాటించడం. అందుకు భిన్నంగా ఎవరు ప్రవర్తించినా ఫలితాలు దారుణంగా వుంటాయి.

సౌదీ రాజకుటుంబంలోని స్త్రీలు కూడా జైలు జీవితం గడుపుతారు. డబ్బున్నది కనుక పోటీలు పడి పెద్ద పెద్ద ఇళ్ళల్లో నివాసముంటారు. సౌదీరాజులు సంచార జాతులనంతా కలిపి సౌదీ అరేబియాను స్థాపించారు. అదొక్కటే దేశం. ఆ రాజుల వంశం ...అల్ సౌద్ పేరుతో పిలువబడుతుంది. ఆ దేశపు ఆయిల్ సంపదనంతా రాచకుటుంబీకులు సొంత ఆస్తిలా పరిగణిస్తారు. స్త్రీలకు డబ్బుకు లోటులేదు. ప్రతి స్త్రీ ఎంతోమంది భార్యల్లో ఒకరుగా ఉంటారు. భార్యా, భర్తా వేర్వేరు ఇళ్లల్లో పక్కపక్కనే ఉంటారు. మగవారికి మగపనివారు, ఆడవాళ్లకి ఆడపనివారు ఉంటారు. భర్త భార్యతో గడపటం చాలా తక్కువ. స్త్రీలు మిట్టమధ్యాహ్నం దాకా నిద్రపోతారు. లేచి తయారయ్యి బురఖాలు కప్పుకుని షాపింగులకెళతారు. డబ్బున్నది కనుక వస్తువులు ఒకరితో ఒకరు పోటీపడి కొంటారు. ఇంట్లో రకరకాల డ్రెస్సులు వేస్తారు. బయటకు బురఖాతోనే వెళ్లాలి. ఆడవారికే ప్రత్యేకించిన షాపుల్లో ముఖం మీద కవరు పైకి తీసి వాళ్లు వస్తువులు కొనుగోలు చేసుకోవచ్చు. కొత్తగా వచ్చే రెస్టారెంట్లలో ‘ఫ్యామిలీ రూమ్స్’ ఏర్పడడంతో భార్యా, భర్తా కలిసి తింటారు. ముఖం మీద ముసుగు పైకెత్తి తింటున్నా వెయిటర్ ఆర్డర్ తెచ్చేముందు తలుపుమీద తట్టి వచ్చేలోపల స్త్రీ ముసుగు ముఖం మీదికి లాక్కుంటుంది.

రాజకుటుంబంలో స్త్రీ ఏ కొంచమైనా తిరుగుబాటు ధోరణి కనిపించిందంటే ఆమెకు మరణమే దండన. మిషాఅల్ అనే యువరాణి తనని వయసుమీరిన వాడికిచ్చి పెండ్లి చేస్తుంటే తెగించి, తను ప్రేమించిన వాడితో పారిపోతుంటే విమానాశ్రయం నుండి పట్టుకుని తీసుకువచ్చారు. తరువాత ఆమె తాతగారే ఆమెను తుపాకీతో కాల్చి చంపించారు. రాచకుటుంబంలో జనాభాను వృద్ధి చేసుకోవడం లక్ష్యం. ఇప్పటికంతా పాతికవేలదాకా యువరాజులు, రాణులు ఉన్నారంటారు.

స్త్రీలు లండన్ వంటి నగరాలకెళ్ళినప్పుడు డాక్టర్లను కలిసి తమ రోగాలకు మందు రాయించుకుంటారు. స్త్రీలు సూర్యరశ్మికి, వ్యాయామానికి దూరంగా ఉండడం వలన ఎముకల వ్యాధులు, ఎక్కువ తినడం వల్ల గుండెజబ్బులు, భర్తల నిరాదరణ వల్ల డిప్రెషన్లతో బాధపడుతూ మందులు మింగుతుంటారు. విడాకుల భయం పెనుభూతంలా వారిని వెంటాడూతూనే వుంటుంది. పిల్లలను విదేశీ గవర్నెస్సులు, ఆయాలు పెంచుతుంటారు. వారిపట్ల ఏ మాత్రం కృతజ్ఞతా భావం వుండదు. విదేశీ ఆయాలు ఎవరైనా సౌదీలో ఇస్లాం రూల్సు పాటించాల్సిందే. బైబిల్ చదవడం, కలిసి ప్రార్థనలు చేయడం అక్కడ ఒప్పుకోరు. వాళ్ళ పిల్లలను స్కూల్లో కట్టడి చేయరాదు. టీచర్లు చేయలేరు కూడా.

మొదటి నుంచి ఆడవాళ్లని మగవారితో వేరుచేసి పెంచడంవలన వారి మధ్య సయోధ్య వుండదు. మగపిల్లలు అధికులమనుకుంటారు. అలానే ప్రవర్తిస్తారు. ఆడవారికి చదువులు లేవు, పని వుండదు. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం తర్వాత ఫైజల్ రాజు భార్య ఎన్నో వ్యతిరేకతల మధ్య ఆడపిల్లలకు స్కూల్ తెరిపించారు.

కొత్త విషయాలు కనుగొనాలన్నా, కొత్త వాహనాలు వాడలన్నా, ఫోటో ఇమేజ్.లు తీయాలన్నా టీవీ వాడాలన్నా సౌదీ మేథావుల అనుమతి కావాలి. మొత్తం మీద ఆడవారి జీవితాలు బావిలో కప్పల చందమే. ఎలాంటి ప్రాధాన్యతా లేని, మార్పులేని జీవితాలు గడుపుతారు.

కార్మెన్ జీవితం

కార్మెన్ బిన్ లాడెన్ ‘ఇన్ సైడ్ ది కింగ్ డమ్, మై లైఫ్ ఇన్ సౌదీ అరేబియా’ అనే పుస్తకం ద్వారా సౌదీ జీవితంలో లోటుపాట్లను ప్రపంచం దృష్టికి తెచ్చారు.

ఒసామా బిన్ లాడెన్ అన్నయ్య యెస్లామ్ బిన్ లాడెన్ ను (కుటుంబంలో 10వ వాడు) కార్మెన్ పెండ్లాడింది. ఆమె జెనీవా (స్విట్జర్లాండ్)లో పుట్టింది. విహారయాత్రకు యెస్లామ్ కుటుంబం జెనీవా వచ్చినపుడు కార్మెన్ వాళ్ళ యింట్లో అద్దెకు దిగారు. యెస్లామ్ తో ఆమె పరిచయం, స్నేహంగా, ప్రేమగా మారి 1974లో వారిద్దరూ పెండ్లి చేసుకున్నారు.

కార్మెన్ తన కుటుంబం, స్నేహితుల మధ్య జెనీవాలో పెళ్ళి చేసుకోవాలని ఇష్టపడినా, విదేశీయురాలిని పెండ్లాడడానికి సౌదీరాజు నుండి స్పెషల్ పర్మిషన్ తెచ్చాననీ, సౌదీలో చేసుకుంటే ఆ పెళ్లికి గౌరవం పెరుగుతుందనీ చెప్పి యెస్లామ్ ఆమెని సౌదీలో పెళ్ళికి వప్పించాడు.

జెద్దా ప్రయాణానికే బురఖా ధరించి రావలసి వస్తుంది కార్మెన్.కు. చాలా ఇబ్బందిగా అర్థం లేని ఆచారంగా అనిపించినా కాబోయే భర్త కోరిక మేరకు అన్నీ సహిస్తుంది. కొంతకాలం ఇద్దరూ అమెరికాలో చదువులు ముగించి తిరిగి సౌదీ చేరతారు. అమెకు పశ్చిమ దేశపు స్వేచ్ఛా పూరిత వాతావరణం, ఆ నాగరికత అంతా నచ్చుతుంది. అక్కడే మొదటి బిడ్డ ‘వఫా’ జన్మించింది.

సౌదీ తిరిగి వెళ్ళాక అక్కడి పద్ధతులు అలవరచుకున్నది. యెస్లామ్ కు డబ్బు ఉంది. ఇంట్లో కార్మెన్ కు కొంత స్వేచ్ఛ నిచ్చాడు. ఆ జీవితం ఎంతో గొంతు నులిమినట్లున్నా, వారి అలవాట్లూ, వారిలా నమాజు చేయడం, మగవారికి కనబడకుండా వుండడం, చదువు సంధ్యా లేని ఆడవారి మధ్య వుండడం విసుగనిపించినా భవిష్యత్తులో సౌదీలో పరిస్థితిమారి నవీకరణ జరుగుతుంది, ఆడవారి స్థితి మెరుగుపడుతుందనే ఆశతో మనుగడ కొనసాగించింది. భర్త పశ్చిమ సంస్కృతిని ఎరిగినవాడు కనుక తనకు కష్టం కాదేమో అనుకున్నది.

కార్మెన్ స్వేచ్ఛా వాతావరణంలో పెరిగింది. సౌదీ కట్టడి తాత్కాలికమనే అశతో వున్నదామె. రెండవ పాప ‘నాజియా’ పుట్టింది. మగపిల్లవాడు కలగలేదని భర్తకు ఉన్నా బయటపడలేదు. ఆమె బిడ్డల్ని మురిపెంగా పెంచింది. సౌదీ భాష, అలవాట్లు నేర్పింది.

యెస్లామ్ కార్మెన్ తో తన వ్యాపార విషయాలు చర్చించేవాడు. ఆమె సూచనలు పాటించేవాడు కూడా. మిగతా బిన్ లాడెన్ ఆడవారికంటే తన జీవితం మెరుగుగా వున్నదని, తన భర్త మిగతా అన్నదమ్ములకంటే భిన్నంగా ఉంటాడని, తను అదృష్టవంతురాలినని సంతోషించేది. శెలవులకు జెనీవా అమెరికా వెళ్ళేవాళ్ళు. భర్త వ్యాపార పనులమీద విదేశాలు వెడితే తను వెంటే వెళ్ళేది. అలాంటి స్వేచ్ఛకోసం ఎదురు చూస్తూ వుండేది.

1979లో సౌదీలో కొంత మార్పు వచ్చింది. నవీకరణ దిశలో పయనించబోతున్నదనిపించింది. కార్మెన్ భర్త ప్రోత్సాహంతో బయట నుంచి వచ్చిన డిప్లొమాట్స్, వ్యాపార ఉద్యోగ రంగ పెద్దలకు పార్టీలు ఇచ్చింది. ఆమె ఆశ ఎంతో కాలం నిలువలేదు. ఇరాన్ లో షా ను బహిష్కరణ చేసిన విప్లవం వల్ల మతాచారుల పరిపాలన వచ్చింది. వాటి ఫలితంగా సౌదీలో కూడా విప్లవ ధోరణి బయటపడగా, సౌదీ రాజులు భయపడి ఇస్లామ్ ఉక్కుపాద ధోరణి అమలు పరచి, సౌదీని మధ్యయుగాల సంస్కృతి వైపుకు మరలించారు. ఆ తిరోగమనం చూసి కార్మెన్ నిరాశ చెందింది.

కార్మెన్ భర్తలో కూడా భయాలు, మార్పులూ కనిపించసాగాయి. ఎప్పుడూ ఎదో అనారోగ్యమంటూ దేశవిదేశాల డాక్టర్లను సంప్రదిస్తుండేవాడు. దేనికో భయపడుతున్నట్లు మనో బలహీనతకు గురయ్యాడు. ఆమె మూడవసారి గర్భం ధరిస్తే తనకిష్టం లేదని అబార్షన్ చేయించాడు. జెనీవాలో కొడుకుపుడ తాడేమోనన్న ఆశ అలా భగ్నమైంది.

యెస్లామ్ వింతగా ప్రవర్తించడం సాగించేవాడు. సౌదీలో ఆమెకు కొంత స్వేచ్ఛ ఇచ్చినా, జెనీవాలో వున్నప్పుడు టిపికల్ సౌదీలా ప్రవర్తించేవాడు. పిల్లల వేషభాషలను తప్పు పట్టేవాడు.

సౌదీలో వుండే తన పిల్లలు సున్తీ అనే దురాచారానికి గురికావాలేమో అని, నల్లటి ముసుగు జీవితం వారి స్వేచ్ఛను హరిస్తుందని ఆమె భయపడసాగింది. తన పిల్లలకు ఆడ, మగ, సమానమనే ధోరణి అలవాటు చేసింది. వారిని సమానత్వం, స్వేచ్ఛ, సహనం అనే మూడు విలువలతో పెంచాలనుకున్నది. పిల్లలకు సంగీతం, నృత్యం ఇష్టమైన సౌదీలో అవి తప్పు. బయట దేశాల కెళ్ళినప్పుడు పుస్తకాలు, మ్యూజిక్ సీడీలు, మంచి బట్టలు విపరీతంగా కొని తెస్తుండేది. బిన్ లాడెన్ కుటుంబీకుల సామాను ప్రయాణాలలో చెక్ చేయడం వుండేదికాదు. పిల్లల పుట్టిన రోజులు జరపడం, క్రిస్మస్ వేడుకలు చేయడం బిన్ లాడెన్ కుటుంబంలో వింతగా భావించావారు. విదేశీ కోడలు ‘నరకానికి పోతుంది’ అన్నట్లుగా తనను చూచేవారు. మగపిల్లలు, ఆడపిల్లలు పార్టీ సందర్భంగా కలవడం వారికి ఇష్టం వుండేది కాదు.

మరో భయం కార్మెన్.ను వెంటాడసాగింది. తనకిద్దరూ ఆడపిల్లలే. దురదృష్టవశాత్తు యెస్లామ్ కి ఏమైనా జరిగి చనిపోతే తను, పిల్లలు ఒసామా బిన్ లాడెన్ వంటి వారి అధీనంలో వుండవలసిన దుస్థితి వస్తే తన పిల్లలకు ఆ జీవితం ఎంత నరకప్రాయమవుతుందో అని ఆమె భయపడింది.

1987లో శెలవులకు జెనీవా వచ్చి వారి సొంత ఇంట్లో ఉన్నారు. ఆనందంగా గడుస్తున్నది. యెస్లామ్ ప్రవర్తనలో చెప్పలేని మార్పు గమనించిందామె. అతను తాను అనుకున్నదే జరగాలనే ధోరణిలో ఉన్నాడు. ఆమెకు ఒక విషయం గుర్తుకు వస్తున్నది. ‘నాజియా’ను కనడానికి జెనీవాలో ఆసుపత్రిలో చేరి యెస్లామ్ కు ఫోన్ చేస్తుంది. ‘నేను రెండ్రోజుల్లో వస్తాను. అప్పటి దాకా ఆగలేవా’ అంటాడు. అప్పుడు నవ్వుకున్నది. కానీ ఇప్పుడు అర్థమవుతున్నది – అతనన్నీ తనకు కావలసినట్లే చేస్తున్నాడని, అతను తనను, పిల్లలను పట్టించుకోవడం మానేశాడు. శెలవులైపోయినా తనను, పిల్లలను సౌదీకి తీసుకెళ్ళే ఏర్పాట్లు చేయలేదు. బడులు తెరిచే సమయం. తాత్కాలికంగా జెనీవా ఇంటర్నేషనల్ స్కూల్లో చేర్పిస్తుంది వఫా, నాజియాలను. ఆ స్కూల్ స్వేచ్ఛా వాతావరణం, కంప్యూటర్ లాబ్స్, లాంగ్వేజ్ లాబ్స్, సైన్సు బోధన, సంగీతం, నృత్యం నటన వంటి బోధనేతర విద్యా ప్రణాళిక ఆ పిల్లలకెంతో నచ్చింది. త్వరలోనే చదువులో సామర్థ్యం చూపసాగారు. కార్మెన్ కు భయమేసింది. ఈసారి సౌదీ వెళితే పిల్లలకు అక్కడి జీవితానికి, ఇక్కడి జీవితానికి తేడా తెలుస్తుంది. వారు ఇబ్బంది పడతారేమో అని ఆందోళన చెందసాగింది.

కార్మెన్ మరల గర్భం దాలుస్తుంది. లోగడ వలనే అబార్షన్ చేయించు కోమంటాడు భర్త. అప్పటికే యెస్లామ్, యువరాజులొచ్చారు, వ్యాపారవేత్తలను కలుస్తున్నానంటూ ఇల్లు పట్టించుకోకుండా తిరుగుతున్నాడు. అతను అబద్ధాలు చెబుతున్నాడని, పరస్త్రీలతో తిరుగుతున్నాడని కార్మెన్ తెలుసుకుంది. నిలదీసింది. బుకాయించబోయాడు. కానీ తప్పించుకోలేడు. ఈ స్థితిలో ‘కార్మెన్ బిడ్డను కని పెంచుకుంటాను, ఈసారి కిరాతకంగా చంపుకోను’ అని నిక్కచ్చిగా చెబుతుంది. భార్యలో విప్లవ ధోరణి యెస్లామ్ సహించలేదు. జనవరి 1, 1988న ఆమెను, పిల్లలను వదలి సౌదీ వెళ్ళిపోతాడు.

1994 దాకా విడాకుల కేసు స్విస్ కోర్టులో నడుస్తుంది. అతను సౌదీకి కేసు మర్చాలంటాడు. అక్కడికెళితే ఆమె, ఆమె పిల్లల గతి ఏమవుతుందో ఎరిగిన కార్మెన్ ఒప్పుకోదు. యెస్లామ్ ఆమెమీద అభియోగాలు మోపాడు. పుట్టిన మూడవ పాప ‘నూర్’కు తను తండ్రిని కాదని సవాలు చేసాడు. డి.ఎన్.ఎ. టెస్టులో అతనే తండ్రి అని తేలింది. అనంతమైన తన ఆస్తి వివరాలు దాచి, ఆమెకు అతి తక్కువ భరణం వచ్చేలా చేస్తాడు.

ఏది ఏమైనా కార్మెన్ గట్టిగా నిలబడింది. నూర్ పుట్టుక తనకు ధైర్యాన్నిచ్చిందంటుందామె. స్విస్ కోర్టు పిల్లల కట్టడి కార్మెన్ కిచ్చింది. సౌదీలో ‘బంగారు అక్వేరియంలో చేప జీవితం’ నుండి ఆమె తప్పించుకున్నది. తన బిడ్డలను తప్పించింది. తండ్రి కుటుంబం పేరు బిన్ లాడెన్ అవటాన పిల్లలు ఆ పేరుతో కొనసాగారు. తండ్రి ఎలా చేసినా అతని కుటుంబం పేరు తమ పిల్లలకుండాలనుకుంది. ఇక ఆ కుటుంబంలోని వారెవరూ కార్మెన్ తోనూ, పిల్లలతోనూ సంబంధం కొనసాగించలేదు.

2001 సెప్టెంబర్ 11న అమెరికా మీద దాడులు జరిగాయి అని వినగానే అది ఒసామా బిన్ లాడెన్ పనే అని ఆమె గట్టిగా నమ్మింది. అతడు అంతటి ఛాందసుడని ఆమె సౌదీలో చూసింది. ఇప్పుడు బిన్ లాడెన్ పేరు పిల్లలకు, కార్మెన్.కు శాపంగా ఆమె టీవీలోనూ, ప్రింట్ మీడియాలోనూ తనకు, బిన్ లాడెన్ కుటుంబానికీ ఎలాంటి సంబంధం లేదని ప్రకటించవలసి వచ్చింది. అమెరికన్ల బాధలో తానూ పాలుపంచుకుంది. పిల్లలు ‘బిన్ లాడెన్ స్టిగ్మా’ తమను వెంటాడుతుందని భయపడుతున్నారు. వాళ్ళు అమెరికాలో చక్కగా చదువుకుంటూ జీవితాల్లో సెటిల్ అవుతున్నారు. యెస్లామ్ బిన్ లాడెన్ కుటుంబీకులు తనను, పిల్లలనూ ఇంకెన్ని ఆరోపణలకూ, బాధలకూ గురిచేస్తారోనని ఆమె శంకిస్తున్నది. అమెరికన్లు తన మనోగతాన్ని, బాధను అర్థం చేసుకుంటున్నారంటుంది కార్మెన్. తనకు అండగా నిలబడినవారందరికీ తన పుస్తకం ద్వారా కృతజ్ఞతలు తెలుపుతున్నది.

కార్మెన్ సౌదీలో కొన్నేళ్ళు నివసించింది. వారి అంతర్గత విషయాలు బాగా ఆకళింపు చేసుకున్నది. వారి వెనుకబడిన తనం, వారే నిజమైన ఇస్లామీయులు అనే మూఢనమ్మకం, ధనవంతులమనే అహం, విదేశీయులంటే వారికున్న చిన్నచూపు, సౌదీ రాజులు ఇస్లాం వ్యాప్తికి వివిధ దేశాలలో దండిగా డబ్బులు ఖర్చు చేయడం, వారి క్రూరత్వం, సౌదీ స్త్రీల అధోగతి కార్మెన్ గమనించిన సత్యాలు.